یاسین خرم پور

گروه سیاسی_یاسین خرم پور_ یکی از نهادهای دموکراتیک در جوامع مدرن پارلمان می باشد، نمایندگان پارلمان با رای مستقیم مردم انتخاب می شوند.

آنها وظیفه قانون گذاری را با توجه به تخصص خود دارند، در واقع بسیاری از تحلیل گران بر این باورند که پارلمان خانه ی ملت است.
به گزارش خبرگزاری «یوپنا» مجلس ایران در دوره های مختلف شاهد بوده که برخی از نمایندگان ملت، نسبت به یک قانون، تبصره یا رای اعتماد به یک وزیر نظر ممتنع یا عدم رای را بر سایر گزینه ها ارجحتر می دانند.

به طول مثال جزئیات برجام را با ۱۶۱ رأی موافق، ۵۹ رأی مخالف و ۱۳ رأی ممتنع تصویب کردند. یا در جلسه استیضاح وزیر راه و شهرسازی که با اعتماد مجدد به وی پایان یافت، نمایندگان مجلس ۷۴ رای مثبت، ۱۷۶ رای منفی، ۲ نفر عدم رای و ۵ رای ممتنع به آخوندی داده اند.
نکته ای که به خصوص در بحث وظایف نمایندگان به چشم می خورد، رای ممتنع یا عدم رای نمایندگان به یک قانون یا یک وزیر پیشنهادی است. چنین عملکردی به نظر با روح دموکراسی خواهی و نماینده ملت بودن سازگاری ندارد، این نوع عملکرد نمایندگان، چیزی جز بی تفاوتی با وظایف نمایندگی تفسر دیگری ندارد.

از طرف دیگر شاید بشود بیان کرد که نمایندگان با رای ممتنع و عدم رای نسبت به موضوعی، رفع مسئوليت کنند. در حالی که نماینده موظف است در خصوص موضوع راي‌گيري اطلاعات كسب كند و از مخالف و موافق بپرسد تا بتواند در راي‌گيري تصميم بگيرد. برای هر تصمیمی شناخت لازم می باشد، زیرا که هر حرکتی نیاز به معرفت شناختی خاصی دارد.

نمایندگان برگزیده مجلس به‌ دنبال پیروی از خواست مردم؛ رفاه عمومی، عدالت اجتماعی، گشایش اقتصادی، پیشرفت علم و فناوری و استقلال و عزت ملی را تحقق بخشند که، بدون تردید چنین بی تفاوتی های که با رای ممتنع یا عدم رای خود را نشان می دهد، با کاکردهای نماینده منافات دارد!