محققان مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران موفق به شناسایی و معرفی پنجاه‌وسومین گونه بومی میکروارگانیسمی شدند.
باکتری‌های نمک دوست نسبی انواعی از میکروارگانیسم‌ها هستند که محیط کشت بهینه رشد آنها باید حاوی ۲٫۵-۰٫۵ مولار نمک کلرید سدیم باشد. نمونه‌هایی از چنین باکتری‌هایی در جنس‌های مختلف مانند هالوموناس، مارینو باکتر، هالوباسیلوس، سالینی ویبریو، فیلوباسیلوس، لنتی باسیلوس و … یافت می‌شوند.
دکتر سید ابوالحسن شاهزاده فاضلی، رئیس مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران در خصوص این گونه جدید گفت: این گروه از میکروارگانیسم‌ها ترکیبات ارزشمند صنعتی مانند کاروتنوئیدها، بیوپلیمرها و آنزیم‌های هیدرولیتیکی تولید می‌کنند که در دامنه متفاوتی از تراکم نمک، دما و pH فعالیت می‌کند. پتانسیل بیوتکنولوژیک هالوفیل‌ها و نیز پراکنش زیستگاه‌های نمکی در سراسر جهان موجب شده است که تاکسون‌های جدیدی از این میکروارگانیسم‌ها در دهه‌های گذشته معرفی شوند.
وی افزود: تاکسون جدید اوشنوباسیلوس لانگوس (Oceanobacillus longus) باکتری گرم مثبت، مولد اسپور، میله‌ای بلند، هوازی و هالوفیل نسبی است که از منطقه آران و بیدگل ایران جداسازی شده است. سلول‌های این باکتری قابلیت حرکت دارند و این باکتری کلونی قهوه‌ای رنگ تولید می‌کند.
فاضلی خاطرنشان کرد: این باکتری در تراکم نمکی ۱ تا ۲۰ درصد رشد می‌کند؛ اما بهینه تراکم نمک برای رشد آن ۵ درصد است. دمای بهینه رشد این باکتری ۳۵ درجه سانتی‌گراد است و pH بهینه آن ۷ تعیین شده است. آنالیز فیلوژنیک بر اساس تعیین توالی ژن ۱۶S rRNAنشان داد که این باکتری به جنس اوشنوباسیلوس (Oceanobacillus) تعلق دارد. مناکینون MK-7 کینون غالب و دی آمینوپایمیلیک اسید پپتیدوگلیکان آن از نوع مزو است. درصد مولی G+C در این باکتری ۴۲٫۹ است و هیبریداسیون DNA-DNA نشان می‌دهد این باکتری از سایر اعضای جنس اوشنوباسیلوس (Oceanobacillus) متفاوت و قابل تمایز است.
این میکروارگانیسم بومی با شماره دسترسی IBRC-M 10703 در بانک میکروارگانیسم‌های مرکز ذخیره و قابل ارائه به دانشجویان و پژوهشگران در سراسر کشور است.
منبع: ایسنا
