روزی که همه آمدند و رنگ ها به احترامش مشکی شدند؛ او رفت، راه پدر را نرفت و عشقش را دنبال کرد. «آبی پوشان» را زنده کرد و از میان آزادی و استقلال؛ دومی را برگزید تا آبی ها با این نام دوباره پا به توپ شوند و سرانجام لقب «پدر استقلال» را بگیرد.
گروه ورزشی – روزی که همه آمدند و رنگ ها به احترامش مشکی شدند؛ او رفت، راه پدر را نرفت و عشقش را دنبال کرد. «آبی پوشان» را زنده کرد و از میان آزادی و استقلال؛ دومی را برگزید تا آبی ها با این نام دوباره پا به توپ شوند و او نیز لقب «پدر استقلال» را بگیرد.
به گزارش خبرگزاری «یوپنا»، منصور پورحیدری متولد ۶ بهمن ۱۳۲۴ در تهران، پدرش تاجر آهن بود و خیلی دوست داشت منصور هم مثل او، عمو و عموزاده هایش این شغل را ادامه دهد اما منصور عاشق فوتبال بود.
وی در ۱۶ سالگی برای تیم جوانان دارایی تهران به میدان رفت، تا بیست سالگی در دارایی بود و سال ۱۳۴۵ به همراه جلال طالبی دیگر ستاره دارایی چی ها، این باشگاه را ترک و به عضویت باشگاه تاج تهران درآمدند.
منصور پورحیدری ۹ سال برای تیم تاج سابق بازی کرد. او در سمت راست زمین به عنوان یک مدافع راست قدرتی و نفوذناپذیر خیلی به تیم تاج سابق کمک نکرد. وی جزو بازیکنان مودب و سر به زیر بود. او تا سال ۵۵ بازی کرد و در سن ۳۰ سالگی از فوتبال خداحافظی کرد و بعد از آن به جرگه مربیان پیوست.
آغاز مربیگری با جکیچ
رایکوف مربی وقت تیم تاج سابق که تیم جوانان این باشگاه را هم در دست داشت به دلیل پشتکار و پیگیری های منصور، او را به تیم جوانان برد. رایکوف که از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۳ سرمربی آبی ها بود به دلیل خستگی قادر به ادامه کار در این باشگاه نشد و در اواخر سال ۵۳ جای خود را به علی دانایی فرد داد.
دانایی فرد هم پورحیدری را به عنوان کمک خود برگزید. سپس در سال ۵۵ جکیچ یوگسلاو سرمربی تیم آبی پوش شد و جکیچ هم پورحیدری را به عنوان کمک خود انتخاب کرد.
آبی پوش ها جان دوباره گرفتند
پس از پیروزی انقلاب به دلیل ناآرامی ها، قرارداد جکیچ فسخ گردید و این مربی یوگسلاو برای مدتی راهی کشورهای حاشیه خلیج فارس شد. پورحیدری هم با جکیچ رفت اما پس از چند ماه بازگشت و سرمربی تیم سابقش که نام استقلال را بر آن نهاده بودند شد.
پس از انقلاب، باشگاه تاج سابق که سمبل حکومت محسوب می شد، جزو اولین مکان هایی بود که توسط کمیته انقلاب تسخیر و این باشگاه و اماکن آن ملی اعلام شد. سال ۵۸ که قرار شد جام شهید اسپندی در تهران انجام شود، بازیکنان تاج سابق دور هم جمع شدند تا با همین نام در مسابقات شرکت کنند اما پاسخ مسئولان برگزاری مسابقات این جمله بود: شما دیگر باشگاه نیستید و مجموعه ورزشی محسوب می شوید و … همین جمله باعث شد تا چند قدیمی باشگاه مثل عنایت الله آتشی، عباس کردنوری و منصور پورحیدری در پی نامی جدید برای تیم برآیند که از بین نام های آزادی و استقلال، دومی برگزیده شد.
عباس کردنوری که آن زمان مسئولیت نشر اسکناس بانک مرکزی را داشت، بخش فوتبال را برعهده گرفت و پورحیدری هم سرمربی تیم معرفی شد. تلاش شبانه روزی مثلث آتشی، کردنوری و پورحیدری، هدف حذف یا انحلال باشگاه استقلال (تاج سابق) را خنثی کرد و این باشگاه برای هوادارانش باقی ماند و سال ها افتخار کسب کرد.
در اولین روز سرمربیگری منصور پورحیدری در تیمی که نام استقلال را به خود گرفته بود، سه شنبه ۲۸ فروردین ۱۳۵۸، استقلال برابر بانک ملی در ورزشگاه امجدیه به تساوی ۱-۱ رسید. حمید ملک احمدی، شاهین بیانی، اصغر حاجیلو، رضا رجبی، مصطفی مسلمی، سعید مراغه چین، شاهرخ مطیعی، رضا نعلچگر، هادی نراقی، مجید نوروزی و پرویز مظلومی در اولین روز سرمربیگری پورحیدری برای تیم استقلال بازی کردند.
استقلال پورحیدری بر قله آسیا
پورحیدری اواسط سال ۵۸ از استقلال رفت و حسن عضدی به جای او آمد. در اواخر سال ۵۹ با بازگشت پورحیدری و البته ناصر حجازی (به عنوان بازیکن)، استقلال رنگ و بوی دیگری گرفت. از سال ۵۹ تا سال ۷۱ به جز سه مقطع کوتاه که عباس رضوی، اصغر شرقی و غلامحسین مظلومی در استقلال سرمربی شدند در دیگر اوقات پورحیدری سرمربی استقلال بود و در این مدت سه مقام قهرمانی در جام باشگاه های تهران، یک مقام قهرمانی در لیگ ایران، یک مقام قهرمانی و یک مقام نایب قهرمانی در جام باشگاه های آسیا و چند مقام نایب قهرمانی در جام تهران و لیگ ایران نصیب آبی پوشان شد.
سال ۷۱ که استقلال سال بدی را پشت سر گذارد و به دسته سوم سقوط کرد، پورحیدری در این تیم نبود. او سال ۷۴ به این باشگاه برگشت و تا سال ۸۱ به جز دو مقطع که حجازی و سکوموروخوف سرمربی استقلال بودند و منصور در تیم ملی بود، استقلال چند جام دیگر را درو کرد تا اینکه سال ۸۱ در انزلی، کاخ آرزوهای مردی که یک عمر برای استقلال زحمت کشید و به گفته همه نزدیکان و شاگردانش از جیب هم برای استقلال خرج می کرد، به یکباره فرو ریخت. در روزی که استقلال با یک تساوی برابر تیم پایین جدولی ملوان، می توانست برای دومین سال پیاپی قهرمان لیگ ایران لقب بگیرد، کم کاری چند بازیکن این تیم در جریان بازی باعث شد تا استقلال ببازد و قهرمانی را مفت از دست بدهد.
پورحیدری این روز را بدترین روز عمر ورزشی خود معرفی می کند. همکارانش می گویند که او بعد از بازی ساعت ها روی نیمکت باقی مانده و به نقطه ای خیره شده است، زیرا روی دیدن هواداران گریان استقلال را نداشته است.
باخت در انزلی یا به عبارتی کم کاری چند بازیکن، دلخوری و دلسردی پورحیدری را به همراه داشت. مردی که همیشه مشتاق سرمربیگری در این تیم بود، دیگر هرگز روی خوش به این عنوان نشان نداد. البته پورحیدری در چند پست به آبی پوشان خدمت کرد که آخرین پست وی که هنوز هم پابرجاست، پست سرپرستی تیم است. پورحیدری بعد از استقلال در تیم های نفت آبادان، صنایع اراک و پاس همدان نیز مناصبی داشت اما همیشه فکر و ذکرش استقلال بود.
تنها ایرانی فاتح جام باشگاه های آسیا در زمین و از روی نیمکت
پورحیدری در ۳۰۹ مسابقه رسمی سرمربیگری تیم استقلال را بر عهده داشت و ۸۱ بار هم به عنوان مربی در خدمت آبی پوشان بود که از لحاظ تعداد سرمربیگری در باشگاه استقلال، رکورددار است. او رکورددار مربیگری در دربی تهران نیز هست، ضمن آنکه تنها فردی در ایران است که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان سرمربی توانسته جام باشگاه های آسیا را فتح کند. منصورخان دربازی های آسیایی ۱۹۷۰ عضو تیم ملی بود.
افتخارات پرافتخارترین استقلالی
دوران بازیکنی
سه عنوان قهرمانی جام باشگاه‌های تهران
قهرمانی جام باشگاه‌های ایران
قهرمان جام دوستی و اتحاد
سه دوره قهرمان جام میلز هند
قهرمان جام تخت جمشید
قهرمان جام باشگاه های آسیا ۱۳۴۹
مقام سومی جام باشگاه های آسیا
دوران مربیگری
سه دوره قهرمانی باشگاه‌های تهران با استقلال: ۱۳۶۲، ۱۳۶۴، ۱۳۷۰
دو دوره قهرمانی در رقابتهای لیگ ایران (لیگ قدس و لیگ آزادگان) با استقلال: ۱۳۶۹، ۱۳۸۰
قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا با استقلال: ۱۹۹۱
دو دوره قهرمانی جام حذفی ایران با استقلال: ۱۳۷۵، ۱۳۷۹
نایب قهرمانی و مقام سومی جام باشگاه‌های آسیا با استقلال: ۱۹۹۲، ۲۰۰۲
قهرمانی در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ به همراه تیم ملی فوتبال ایران
خداحافظی منصورخان
بر اساس تشخيص پزشكان، منصور پورحيدري دچار سرطان ريه شده بود و مدتها با اين بيماري جنگيد. سرطان ریه یا چنگار ریه ( Lung cancer) نوعی بیماری است که مشخصه آن رشد کنترل‌نشده سلول در بافت‌های ریه است. اگر این بیماری درمان نشود، رشد سلولی می‌تواند در یک فرایند به نام متاستاز به بیرون از ریه گسترش پیدا کند و به بافت‌های اطراف یا سایر اعضای بدن برسد.
وی مدتی پیش به دلیل بیماری در بیمارستان ایرانمهر تهران بستری شد اما مراحل درمان وی مثمرثمر واقع نشد.
به گزارش خبرگزاری «یوپنا»، سرانجام، منصور پورحیدری سرمربی سابق و پیشکسوت تیم ملی فوتبال و باشگاه استقلال تهران روز ۱۴ آبان و در سن ۷۱ سالگی درگذشت. روحش شاد
