محسن جلال‌پور
انتخابات در آمریکا به پایان رسید. دونالد ترامپ چهل و پنجمین رییس‌جمهور آمریکا شد و همزمان، جمهوري‌خواهان، مجلس نمايندگان را نیز در کنترل گرفتند. جمهوري‌خواهان همچنین سکان مجلس سنا را هم در کنترل خود گرفتند. به این ترتیب به نوعی شاهد یکدست شدن کنگره و کاخ سفید هستیم.
این یکدست شدن به نظرم برای ما كمي نگران‌کننده است. در حالی که اگر ترامپ پیروز می‌شد، اما در سنا و مجلس نمایندگان اتفاق دیگری رخ می‌داد، به نوعی می شد امیدوار بود که اهرم‌هایی برای جلوگیری از تندروی‌هاي احتمالی کاخ سفید وجود داشته باشد. یا اگر برعکس، دموکرات‌ها برنده انتخابات ریاست جمهوری می‌شدند و سنا و مجلس نمایندگان به جمهوری‌خواهان می رسید، باز می‌شد به بازدارندگی های احتمالی دو حزب، مقابل برنامه‌های یکدیگر امیدوار بود.
اما اکنون قدرت در دست جمهوری‌خواهان است. این یک پیام جدید از آمریکا است. صدایی جدید است که تا امروز نشنیده‌ایم. باید بنشینیم و این پیام را تحلیل کنیم. تحول جدید، تصمیم جدید می‌خواهد. باید نشست و تحولات را به دقت رصد کرد و از همه مهم تر باید انسجام درونی را تقویت کرد. باید متحد بود و از تشدید اختلافات داخلی جلوگیری کرد.
شعارهایی که در رقابت های انتخاباتی سر داده شد، به نظرم فقط نشانه‌اند. این نشانه‌ها در عالم واقعیت می‌تواند پر رنگ و کم رنگ شود. خيلي چيزها بسته به برنامه‌ای است که در چندماه آینده تدوین خواهد‌شد. تا این جای کار، سال ۲۰۱۶ سالی عجیب برای مردم جهان بوده است. آنچه در این برهه اتفاق افتاده، نشان مي‌دهد جهان باید آماده هر شوکی باشد. شوک‌هایی همچون برگزيت و انتخاب ترامپ، جهانیان را در شوکی عمیق فرو برد.
آيا در سال ۲۰۱۷ باز هم چنين سورپرايزهايي پيش رو خواهیم داشت؟
* رییس سابق اتاق بازرگانی ایران
