کوتاه سخن آنکه باید به سمت سامان دهی و تخصصی شدن دانشگاه ها برویم، اما با کدام خط کش و معیار!
گروه دانشگاه – باید پذیرفت که برگشت دانشگاه پیام نور به دوران شروع این دانشگاه اقدام غیرعملی است.
به گزارش یوپنا، حدود سه دهه پیش دانشگاه پیام نور پا به عرصه آموزش عالی کشور گذاشت و امروز به عنوان بزرگترین دانشگاه دولتی کشور مطرح است.
هر چند در ابتدا این دانشگاه به عنوان آموزش از راه دور کار خود را شروع کرد، اما باید پذیرفت، نیاز جامعه و داوطلبان موجب شد تا این دانشگاه بر فعالیت های خود بیفزاید و نه تنها در ایران بلکه در سراسر جهان فعالیت خود را گسترش دهد.
گستردگی دانشگاه پیام نور در سراسر کشور و در مناطق محروم و تربیت بخش عمده ای از نسل جوان و متقاضی آموزش عالی کشور و همچنین نتایج مثبت این دانشگاه موجب شد تا این دانشگاه همواره از اقبال بالای متقاضیان تحصیل برخوردار باشد.
در سال ۹۲ دانشگاه پیام نور از سوی پایگاه استنادی علوم جهان اسلام isc به عنوان با کیفیت ترین دانشگاه ایرانی همردیف دانشگاه صنعتی شریف قرار گرفت و در سال های بعد نیز این دانشگاه در میان ۹ دانشگاه اول ایران در حوزه پژوهش خود را نشان داد.
نه تنها ۳۰ درصد ورودی های کارشناسی ارشد دانشگاه های دولتی ایران از دانشجویان پیام نور بوده اند، بلکه نفرات اول آزمون های استخدامی و آزمون های وکالت نیز از پیام نور بوده اند و جالبتر این که بدانیم ۳ نفر از اعضای کابینه دولت افغانستان فارغ التحصیل پیام نور هستند و از این رو به نقش و اهمیت این دانشگاه در کشور و منطقه و حتی جهان پی خواهیم برد.
داشتن ۴۰۰۰ عضو علمی که حدود ۲۲۰ تن از این اساتید دارای درجه استاد تمام و دانشیار هستند و همچنین حدود ۱۲ هزار کارمند، موجب شده تا پیام نور امروز به عنوان یک برند آموزشی در سطح منطقه و جهان بدرخشد.
بی تردید این تجربه موفق آموزشی که اکنون قرار است سی سالگی خود را جشن بگیرد، را نمی توان به عقب برگرداند .
مگر می شود به فردی سی ساله که صاحب زن و بچه و زندگی است بگوییم برگرد به دوران تولد و از ابتدا مسیر دیگری برای زندگی خود تعریف کن!
ساماندهی آموزش عالی طرح بسیار مثبتی است که از سوی وزارت علوم دنبال می شود و اتفاقا باید سوال پرسید چرا تمام دانشگاه های کشور دانشجوی مجازی و نیمه حضوری می گیرند و به حوزه کاری دانشگاه پیام نور دست درازی میکنند.
اگر قرار بر ساماندهی است، باید هر دانشگاهی بر اساس تعریف ذاتی خود عمل کند، اما منطقی نیست که این طرح برای سایر دانشگاه ها اجرا نشود و از پیام نور توقع داشت در مسیر ساماندهی حرکت کند در حالی که پیام نور همیشه در مسیر خود بوده است.
پیام نور دانشجوی نیمه حضوری و غیرحضوری می گیرد، از اول هم همین بوده و الان هم همین است اما در کمال تعجب دانشگاههای مادر و سنتی نیز به عناوین و اشکال مختلف دانشجوی نیمه حضوری و غیرحضوری جذب می کنند و اگر قرار بر ساماندهی باشد اولین اقدام، ساماندهی این گونه دانشگاهها است که از مسیر اصلی خود فاصله گرفته اند.
وزارت علوم می تواند بررسی کند که کدام سیستم آموزشی تاکنون موفق تر عمل کرده و همان را گسترش دهد، چرا در اعطای مجوز به پیام نور که نتایج ان برای همه روشن است سخت گیری می شود اما برخی دانشگاهها حتی با داشتن کمترین شرایط به راحتی مجوز می گیرند.
اعمال ناقص قانون هم بی عدالتی است هم تخلف، دانشگاههای بازی همچون پیام نور در سطح جهان در تمام مقطع می توانند دانشجو بگیرند و جالب این که به لحاظ تعداد اعضای علمی و امکانات آموزشی مختلف، پیام نور نه تها رقیب دانشگاههای مادر کشور است بلکه در سطح جهان نیز رقیب دانشگاه های هم تیپ خود نیز می باشد.
کوتاه سخن آنکه باید به سمت سامان دهی و تخصصی شدن دانشگاه ها برویم، اما با کدام خط کش و معیار!
