دختر افتخارآفرین کاراته ایران که دارنده عنوان اولین ها در این رشته ورزشی است می گوید در خانواده ای ورزشی بزرگ شده است و از سختی ها و لذت های ورزش حرفه ای، بی مهری ها در طول این سال ها و البته کمک های دانشگاه پیام نور در رسیدن به اهداف بلند ورزشی اش می گوید.
گروه ورزشی – از ۵ سالگی با ژیمناستیک ورزش را شروع کرده است و علیرغم میلی باطنی اش و به پیشنهاد برادرش از سن ۱۳ سالگی به کاراته روی آورده است و پس از ۴ سال به عضویت تیم ملی درآمده است و اکنون ۱۱ سال است ملی پوش است.
دختر افتخارآفرین کاراته ایران که دارنده عنوان اولین ها در این رشته ورزشی است به خبرنگاران خبرگزاری «یوپنا» می گوید: در خانواده ای ورزشی بزرگ شده است. پدر و برادرش از قهرمانان بوکس هستند و خواهر کوچکترش که اکنون مربی وی است نیز کاتاکای بوده است. وی از سختی ها و لذت های ورزش حرفه ای، بی مهری ها در طول این سال ها و البته کمک های دانشگاه پیام نور در رسیدن به اهداف بلند ورزشی اش می گوید.
در ادامه گفتگوی خبرنگاران «یوپنا» با «مهسا افسانه» بانوی کاتاکای کاراته تیم ملی کشورمان در ادامه آمده است:
* خودتان را معرفی کنید و از سوابق ورزشی تان بگوید:
مهسا افسانه هستم. ۲۸ ساله؛ متولد شهرری. از ۵ سالگی ورزش را با ژیمناستیک شروع کردم و در ۱۲ سالگی وارد دنیای کاراته شدم. بعد از ۵ سال عضو تیم ملی شدم و هم اکنون ۱۱ سال است که در تیم ملی حضور دارم.
تا آلان ۶ مدال آسیایی کسب کرده ام و رکورددار کاتای بانوان هستم و اولین مدال جمهوری اسلامی ایران در مسابقات جهانی کاتا بعد از ۵۰ سال در مسابقات ۲۰۱۴ آلمان کسب کردم و اولین بار در مسابقات لیگ جهانی دو مدال بدست آوردم.
مدال های نقره و برنز باشگاههای آسیا را نیز بدست آورده ام و قریب به ۱۰ سال در سوپرلیگ ایران توانسته ام مدال بگیرم و چند دور نیز به عنوان بهترین بازیکن کاتای ایران انتخاب شدم.
* امسال قرار است در مسابقات سوپرلیگ برای دانشگاه پیام نور به میدان بروید. علت انتخاب این دانشگاه چه بود؟
من پیام نوری هستم و بخاطر علاقه ای که به این دانشگاه گرفتم تصمیم گرفتم امسال که دانشگاه پیام نور قصد دارد برای اولین بار در این مسابقات شرکت کند برای این دانشگاه به میدان بروم. پیش از این نیز ۳ سال برای دانشگاه آزاد مسابقه دادم و هر سال مدال طلا گرفتم و از این بابت که یک دانشگاه دیگر نیز در این مسابقات حضور پیدا کرده است بسیار خوشحالم. کار برای تیم دانشگاه پیام نور سخت خواهد بود اما با شروع خوبی که داشته است امیدوار به کسب مدال هستیم و امسال هم به عنوان رئیس انجمن کاراته دانشگاه پیام نور استان تهران منصوب شدم.
البته هنوز با دانشگاه پیام نور قرارداد خاصی ندارم و قول هایی گرفته ام که به آینده آن خوشبینم.
* تا چه مقطعی تحصیل کرده اید؟
لیسانس تربیت بدنی از دانشگاه پیام نور واحد تهران جنوب دارم و قصد دارم در همین رشته در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه پیام نور ادامه تحصیل دهم.
* شرایط ورزش قهرمانی و همزمانی تحصیل کار را سخت نکرد؟
من به خواست خودم وارد دانشگاه پیام نور شدم و از این انتخاب خوشحالم. خوشبختانه کلاس های حضوری زیاد نبود و همین موضوع باعث کاهش فشار کلاس های درس می شد. از طرفی اساتید خوب دانشگاه و کتاب های دانشگاه پیام نور و همچنین کتاب های متفرقه ای که مطالعه می کردم باعث شد تا بتوانم هم در درس موفق باشم و هم به تمرینات و مسابقات ورزشی برسم. البته سطح امتحانات دانشگاه پیام نور واقعا بالاست و قبولی در این امتحانات این دانشگاه نیازمند یادگیری و تلاش است و حتی برخی اوقات بخاطر حضور در تمرینات نتوانستم به امتحانات برسم و مجبور شدم در ترم بعد درس بخوانم.
* در طول سال های همزمانی تحصیل و ورزش؛ دانشگاه برای شما امتیازی قائل شد؟
بخاطر شرایط تمرینات، اردوها و مسابقات لیسانس را در ۵ سال به پایان رساندم و خوشبختانه در طول این ۵ سال، ۵ مدال المپیاد کسب کردم چون واقعا دانشگاه پیام نور رسیدگی خیلی خوبی داشتند و از نظر تسهیلات، تخفیف شهریه و کمک های مختلف چه در زمینه تحصیلی و کلاس ها و چه در زمینه روحیه دهی و حمایت های معنوی به بهترین نحو عمل می کردند و از لحاظ اخلاقی هم فوق العاده بودند.
* در سایر رشته ها دانشگاه شما ورزشکار در رده قهرمانی داشت؟
بله در سایر رشته ها مثل تکواندو، دو و میدانی، قایقرانی، فوتسال، ژیمناستیک و رشته های دیگری بچه های دانشگاه عضو تیم ملی بودند و صاحب عنوان هم شدند. بخاطر اینکه بین دوره لیسانس و ارشد من و بقیه بچه های ورزشکار فاصله افتاد انتظار می رود با فراهم کردن شرایط برای ادامه تحصیل امکان جمع کردن بچه های ملی پوش و استفاده از ظرفیت های آنان فراهم شود.
امیدوارم دانشگاه پیام نور بازهم رویه قهرمان پروری را ادامه دهد و با ارائه تسیهلات و امکانات شرایط را برای بروز و رشد استعدادهای ورزشی مهیا کند.
* امکانات دانشگاه جوابگوی نیازهای ورزشی شما و سایر ورزشکاران بود؟
کلاس های عملی با حضور اساتید مجرب برگزار می شد و خیلی خوب بود و امکاناتی که فراهم شده بود در سطح رضایت بخشی بود و به دلیل اینکه این امکانات متمرکز و یکجا فراهم شده بود بر کیفیت و تاثیر آن افزوده بود و حتی در دوران تحصیل که برای تیم ملی آماده می شدم در سایر کلاس ها نیز شرکت می کردم و تمریناتم را ادامه می دادم.
* تا چه سنی قصد دارید ورزش قهرمانی را ادامه دهید؟
باور غلطی هست که وقتی ورزشکار تعدادی مدال می گرد موضوع بازنشستگی را پیش می کشند اما من معتقدم ورزشکار تا زمانی که توان دارد و می تواند مدال آور باشد باید کار کند و ارتباطی به سن و سال ندارد و بخصوص در رشته من که مبارزه نیست این بازه زمانی می تواند بیشتر باشد. هم این آلان هم دختر کاتارو اسپانیایی با ۳۶ سال سن هنوز در مسابقات حضور دارد و موفق هم هست.
* به فکر المپیک هستید؟
من معمولا ماه به ماه و سال به سال هدف گذاری می کنم و برای آن برنامه ریزی و تلاش می کنم و قطعا برای رسیدن به المپیک برنامه ریزی و تلاش می کنم و امیدوارم شرایط برای حضورم در المپیک مهیا شود.
* منظورتان از شرایط دقیقا چه چیزهایی است؟
همه عوامل برای رسیدن به این هدف مهم است. در وهله اول امیدوارم رئیس فدراسیون زودتر مشخص شود و هرچه سریعتر فدراسیون از بلاتکلیفی درآید و شرایط لازم مثل حضور در بازی هایی که برای ورود به المپیک امتیاز دارند و مربی خوب و مربی بدنساز و روانشناس خوب در کنار تیم باشد. در واقع همه عوامل باید مهیا باشد تا ورزشکار برای حضور در میدان بزرگ المپیک آماده شود.
* نتایج کاروان ورزشی ایران در المپیک ریو را چگونه ارزیابی می کنید.
معتقدم ورزشکاران ما با اینکه با تجربه و آماده بودند و اما نتیجه خوبی نگرفتند و شاید یکی از دلایل آن موضوعات روحی و روانی تیم ها بوده که بخوبی کار نشد. همیشه اردو داشتن مهم نیست و مهم کیفیت اردوهاست و برنامه ریزی خوبی صورت نگرفت.
* کیفیت لیگ کاراته کشور را چطور ارزیابی می کنید؛ میدانی برای آماده سازی تیم ملی محسوب می شود؟
سوپرلیگ کاراته بانوان کشور هنوز قرعه کشی نشده است از سوم دیماه شروع می شود و بنظرم بهتر بود لیگ ۷ تا ۸ ماه طول می کشید نه اینکه بخواهند آنرا در ۳ ماه به اتمام برسانند و تا بازیکنان بیشتر در تمرینات می ماندند و در شرایط آمادگی به سر می بردند نه اینکه صرفا هدف برگزاری لیگ باشد.
می شد طوری برنامه ریزی کرد که به مسابقات جهانی یا آسیایی ختم می شد تا برای بازیکنان نوعی بازی تدارکاتی و ارزیابی محسوب می شد.
* شما به عنوان الگوی کاتای ایران به تبریز رفتید؛ الگوی ورزشی خود شما کیست؟
اولین الگوی من کاتاکای ایتالیایی؛ لوکا والدسی بود که بیش از ۱۰ مدال جهانی کسب کرده است. البته این لطف هم شامل حالم شد که به عنوان الگوی کاتای ایران نیز به تبریز بروم و امیدوارم بتوانم الگوی خوبی باشم.
* برای نوجوانان و بخصوص خانم ها چه توصیه ای درباره ورزش دارید؟
انتخاب درست ورزش بسیار حائز اهمیت است. من خودم ابتدا به کاراته علاقه نداشتم و به توصیه برادرم به این ورزش رفتم و بعد از مدتی علاقمند شدم و انگیزه پیدا کردم و ناخودآگاه وارد مسابقات شدم و البته استعداد و ژنتیک هم بی تاثیر نیست.
به نوجوانان توصیه می کنم برای شادابی خودشان حتما ورزش کنند و اگر قصد ورزش حرفه ای دارند باید برای آن پای همه چی بایستند!
ورزش قهرمانی هم خسته کننده است و هم لذتبخش است و لذتی ۵ ثانیه ای که روی سکو می ایستید به زحماتش می ارزد.
* مشکلات و مسائل مالی در این راه داشتید؟
خلیی زیاد. کمک های ناچیزی قبلا فدراسیون داشت که اکنون آن هم نیست و هزینه های زیادی که برای آمادگی هر مسابقه انجام می دهم به ندرت جبران می شود و امیدوارم در این زمینه هم فکری شود. امسال هیچ امکاناتی ندادند و فشار روحی و روانی زیادی متحمل شدم. حدود ۷ تا ۸ میلیون تومان برای مسابقات امسال هزینه کردم که کمتر از یک سوم آن را هم نتوانستم بدست بیاورم و حتی برخی از شاگردهای خصوصی ام را نیز که منبع درآمدم بودند از دست دادم.
امیدوارم جوری بشود که قهرمانان دغدغه شغل و درآمد دیگری نداشته باشند تا بتوانند در این زمینه موفق تر عمل کنند.
* درباره بحث بلاتکلیفی فدراسیون صحبت شد؛ دوست دارید چه کسی رئیس بشود؟
برایم فرقی ندارد چه کسی رئیس بشود و امیدوارم هر کس که رئیس فدراسیون می شود تمام تلاش خود را برای بدست آوردن بهترین نتیجه و بوجود آوردن آرمش و فراهم آوری امکانات مناسب برای تمام بازیکنان انجام دهد و همه جوانب را در نظر بگیرد. امیدوارم هر چه سریعتر این وضعیت سر و سامان پیدا کند و امکانات و شرایط لازم برای تمرینات بهتر و موفقیت فراهم شود و کسی بیاید که دغدغه داشته باشد و بتواند نیازها را برطرف کند و همه جانبه حمایت کند.
* در مسابقات جهانی موضوع حجاب مشکلی ایجاد نمی کند؟
قبلا یکبار مدال طلای ما از دستمان رفت چون تیم مصر به حجاب ما اعتراض داشت. حتی به حجاب ما نگاهی منفی داشتند اما وقتی با عقاید و رفتار ما آشنا می شدند، نظرشان عوض می شد و رفتارشان کاملا تغییر می کرد.
قبلا چرا ولی الان و به لطف پیگیری های و اقدام جمهوری اسلامی ایران اکنون شرایط بگونه ای فراهم شده است که بانوان مسلمان سایر کشورها هم براحتی می توانند در مسابقات شرکت کنند.
* سخن پایانی:
ضمن تشکر؛ امیدوارم هر چه سریعتر رئیس فدراسیون مشخص شود و امسال تیم دانشگاه پیام نور هم بر سکوی سوپرلیگ قرار بگیرد و امیدوارم این روند را ادامه بدهند و به وعده هایشان وفا کنند.
