هده دار بودن مقام ریاست جمهوری ایران، آن هم زمانی که ترامپ رسما ایران را «زیر ذره بین» قرار داده، وظیفه راحتی برای روحانی نیست. از الان به بعد چه او دوست داشته باشد، چه نداشته باشد اظهارات تلخ ترامپ بر عملکرد و گفته های روحانی در ماه های آینده تاثیر خواهد گذاشت.
به گزارش یوپنا به نقل از انتخاب المانیتور نوشت: عهده دار بودن مقام ریاست جمهوری ایران، آن هم زمانی که ترامپ رسما ایران را «زیر ذره بین» قرار داده، وظیفه راحتی برای روحانی نیست. از الان به بعد چه او دوست داشته باشد، چه نداشته باشد اظهارات تلخ ترامپ بر عملکرد و گفته های روحانی در ماه های آینده تاثیر خواهد گذاشت. این تنها ترامپ نیست که او را مجبور به این تغییر رویکرد می کند. انتخابات ریاست جمهوری پیش روی ایران و درجه فشارهایی که بر رییس جمهور وارد می شود، هشدارهای روحانی مثل جمله ی «ترامپ از تهدید ایران پشیمان خواهد شد» را غیر منتظره نمی کند.
این دورانی که ترامپ وارد کاخ سفید شده و با روحانی سر وکار دارد را می شود با دوراتی که بوش وارد کاخ سفید شد و رییس جمهور اصلاح طلب ایران روی کار بود مقاسیه کرد. بدیهی است که تفاوت های زیادی در موقعیت های منطقه و جهان و روابط بین المللی بین آن زمان و الان وجود دارد اما شباهت های این دو را میتوان پیدا کرد. هم بوش و هم ترامپ از تندروهای آمریکا هستند و روحانی و رئیس دولت اصلاحات نیز هر دو از مکتبی هستند که دیپلماسی راترجیح می دهند و به دیالوگ ایمان دارند و برقراری روابط دیپلماتیک را به رویارویی و تهدید ارجح می دانند.
در این زمینه، یکی از افراد نزدیک به روحانی به المانیتور گفته که روحانی و سیاست های میانه روانه او یک تاکتیک نیست بلکه استراتژی است. او نباید رویکردش را فقط به خاطر اینکه فردی نظیر ترامپ روی کار آمده است تغییر دهد. اما میانه روی به این معنا نیست که به شما حق هر کاری را بدهد. از این گذشته هرکس بخواهد کشوری را تهدید کند باید پاسخی قاطع و روشن دریافت کند. این فرد خواه ترامپ باشد یا هر قدرت منطقه ای وجهانی دیگری.
او اضافه کرده که اگر رییس جمهور ایران رویکردش را تغییر دهد برای اینکه بتواند در انتخابات آینده پیروز شود پس بهتر است که دیگر وارد انتخابات نشود. او چهار سال پیش به این دلیل انتخاب شده که حرف های میانه روانه زده و به این دلیل که رای دهندگان او را فردی با قابلیت وفای به وعده هایش شناخته اند.
به همه این ها باید فوت هاشمی را نیز اضافه کنیم که روحانی پس از رحلت هاشمی رفسنجانی اهداف جدیدی را ترسیم کرده است. روحانی ۶۸ ساله می خواهد ثابت کند که می تواند راه او را ادامه دهد. با این حال این وظیفه راحتی نیست. در این راستا روحانی باید در مقابل ترامپ محکم بایستد و درعین حال نیز دستاوردهای عمده خودش را نابود نکند. یکی از مهمترین این دستاوردها توافق هستهای است. روحانی یقینا قرار نیست به احمدی نژاد تبدیل شود. چالش او این است که باید ورژن جدیدی از روحانی را در همین فرصت باقیمانده تا انتخابات به نمایش بگذارد.
به گفته یکی از نمایندگان اصولگرای سابق مجلس، افکار عمومی ایرانی ها تحقیر شدن را نمی پذیرند و نمیتوانند قبول کنند که دولتشان در برابر تحقیر و توهین سکوت کند.
این نماینده سابق اصولگرا گفت چهار سال باید با ترامپ زندگی کرد . او هر روز قرار است ایران را تهدید کند. توافق هسته ای مرده است. ایران ضعیف نیست . نفوذ وقدرت ما در منطقه رو به افزایش است. ما به رییس جمهوری نیاز داریم که بتواند احترام و عزت و تمامیت را به ما برگرداند.
با این حال، زمانی که از شرافت و منزلت حرف میزنیم، معانی متفاوتی به ذهنمان می آید، به ویژه زمانیکه اینها به سیاست خارجی بر میگردند. در حالی که یک اردوگاه، «رویارویی» با آمریکا را بهترین مانیفست برای استقلال ایرانی ها و مقاومت می داند، دیگر اردوگاه همزمان بر این باور است که ایران باید همیشه از فرصت ها برای اثبات اینکه این کشور، کشوری نیست که به دنبال درگیری باشد استفاده کند. برای اینکه روحانی این معضل را حل کند احتمالا باید ترکیبی از این دو رویکرد و مفهوم را در نظر بگیرد .
