سیدمهدی هاشمی
حماسه ۲۹ اردیبهشت ۹۶ برگی پرمعنا از تاریخ ایران خواهد بود. انتخاباتی که با مشارکت گسترده ۷۳ درصدی به پایان رسید. در حالی که چند هفته پیش از آن، طبق نظرسنجی ها میزان مشارکت حدود ۵۵ درصد پیش بینی می شد. روند انتخاب کاندیدای اصلی اصولگرایان نیز خود یک ماراتن طولانی همراه با تاکتیکهای چند لایه بود که تا روزهای پایانی انتخابات، کاندید نهایی آنها برای افکار عمومی مشخص نبود. مشکلات اقتصادی به جای مانده، پروندههای پی‌در‌پی که نامزدها علیه یکدیگر باز می کردند، اتخاذ دو گفتمان متفاوت از سوی دو جناح و بسیاری مسائل دیگر این انتخابات را تبدیل به رقابتی بسیار پیچیدهتر از دورههای قبل کرده بود.
رقبای دولت اعتدال همانند انتخابات مجلس دهم شعارهای اصلی کمپین خود را حول محور اقتصاد تنظیم کرده بودند و حتی سعی کردند این بار نظرات اقتصادی خود را با شعارهایی تندتر و گویاتر به جامعه برسانند.
آنها گرچه تبلیغات خود را بر یکی از اساسیترین مشکلات حال حاضر مردم متمرکز کرده بودند ولی نتوانستند اعتماد جامعه را در توانایی و اراده واقعی خود برای حل مشکلات اقتصادی بدست آورند. حتی شاهد بودیم به خاطر کسب رای اقشار کم درآمد شعارهایی را مطرح کردند که می توانست گسلهای اجتماعی را به شکل خطرناکی فعال کند.
۲۹ اردیبهشت در دل خود درسهای زیادی برای گفتن دارد؛ از آن جهت که چرا مردم با وجود تمام مشکلات و کاستی ها و تبلیغات پردامنه رقبا همچنان به مسیری که در خرداد ۹۲ انتخاب کرده بودند، دوباره رای دادند. مردم ایران با رای خود نشان دادند اگر چه که در طول ۴ سال گذشته کاستیهایی وجود داشته اما در مقابل تندروی ها همچنان متحد و مصمم هستند و می دانند که حل مشکلات با تدبیر و عقلانیت ممکن خواهد شد و نه با شعار.
۲۹ اردیبهشت نشان داد که اکثریت جامعه به این نکته پی برده اند که حل مشکلات اقتصادی با شعار، پخش پول و یا نداشتن تعامل سازنده با جهان میسر نیست. حل مشکلات اقتصادی تنها در مسیری ممکن است که با ایجاد اصلاحات ساختاری در بخش های اقتصادی کشور به نحوی که بخش خصوصی بتواند وارد میدان شود، شرکت های کوچک تاسیس شده و رشد کنند و در کنار آن مسائل مربوط به تجارت خارجی به طور کامل رفع شود. به نحوی که کشور بتواند از بازار، سرمایه و تکنولوژی های خارجی استفاده کند و این مسیر همان مسیر ریل گذاری توسعه گرایانه دولت تدبیر و امید است.
۲۹ اردیبهشت نشان داد مسیری که دولت یازدهم در عرصه های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی انتخاب کرده درست بوده است. کپی برداری از بسیاری از شعارها و رفتارهای دولت یازدهم در حوزه های سیاست خارجی، اینترنت و شبکه های اجتماعی، موضوعات اجتماعی و فرهنگی، برگزاری کنسرت و نشستن با خوانندگان و… که درگذشته حتی مخالف آنها نیز بوده اند، نشان داد که مسیر دولت یازدهم در جهت خواست اکثریت مردم بوده و امروز حتی مخالفین دولت نیز برای جلب نظر افکار عمومی مجبور شدند پا به این مسیر بگذارند و این در واقع یکی از مهمترین نکاتی بود که از انتخابات این دوره می توان آموخت.
