همچنین اسحاق جهانگیری که در مناظرات تلویزیونی خود را نماینده جریان اصلاح طلبان معرفی کرد از گزینه های مورد حمایت همه جریانات سیاسی اصلاح طلب و اعتدال گرا می باشد. می توان گفت که جهانگیری در سال ۹۶ همان نقشی را بازی کرد که عارف برای روحانی در سال ۹۲ اجرا کرد.
گروه سیاسی – در انتخابات سال ۹۲ با پادرمیانی مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و رئیس دولت اصلاحات، اصلاح‌طلبان نامزد انتخاباتی خود یعنی محمد رضا عارف را کنار گذاشته و به حمایت از روحانی پرداختند. این حمایت منجر به پیروزی روحانی در انتخابات سال ۹۲ شد. اصلاح طلبان به برخی از مطالبات خود در طول دولت تدبیر و امید دست یافتند و دولت تدبیر و امید توانست فضایی به وجود بیاورد که اصلاح طلبان را از حاشیه قدرت دربیاورد و تا حدودی آنها را با مرکز قدرت آشتی دوباره دهد. چون بعد از حوادث سال ۸۸ اصلاح طلبان به حاشیه قدرت رانده شدند.
به گزارش خبرگزاری یوپنا، در انتخابات سال ۹۶ بار دیگر شاهد پیروزی حسن روحانی بوده ایم، وی توانست با حمایت اصلاح طلبان و اعتدالیون قدرت سیاسی را برای بار دوم به دست بگیرد. در حال حاضر گمانه زنی ها برای کابینه دوازدهم بالا گرفته است و بسیاری بر این باورند که کابینه دوازدهم باید از لحاظ سیاسی قاطع تر و از لحاظ عملکرد اجرائی، مفیدتر باشد چون پشتوانه رای ۲۴ میلیونی را دارد و مردم و جریانات حامی دولت به دنبال مطالبات و وعده های داده شده رئیس جمهور منتخب می باشند. یکی از مطالبات اصلی اصلاح طلبان و مردم تغییر برخی از اعضای کابینه دولت می باشد که چه از لحاظ سیاسی و چه از لحاظ عملکردی، پرونده ی مناسبی را از خود ارائه نداده اند. نجفی مشاور رئیس جمهور نیز بیان داشت که احتمالاً ۵۰ درصد کابینه تغییر کند.
به نظر می رسد کابینه دوازدهم باید با کابینه دولت یازدهم تفاوت اساسی داشته باشد. حسن روحانی در سال ۹۲ علاوه بر پایگاه اجتماعی اصلاح طلبان برخی از پایگاه و نیروهای سیاسی اصول گرایان از وی حمایت کرده اند، لذا کابینه دولت یازدهم تلفیقی از همه جریانات سیاسی بود، این تلفیق همه جریانات سیاسی با هم در بسیاری از مواقع باعث تضارب و تناقض در بین وزارت خانه شد. یک دست نبودن دولت یازدهم به خصوص در بین سکان داران وزارت خانه ها بیشتر به چشم می خورد. روحانی به نظر باید در اولین اقدام خود برای دولت دوازدهم کابینه ای هماهنگ تر معرفی کند.
یک تفاوت اساسی که در انتخابات ۹۶ به نسبت انتخابات ۹۲ بارزتر بود، دو قطبی شدید اصلاح طلبی و اصول گرایی بود، تقریبا همه جریانات اصول گرا پشت سر ابراهیم رئیسی قرار گرفته اند و پایگاه اجتماعی روحانی اکثر نیروهای اصلاح طلب و اعتدال بودند، بسیاری از نیروهای اصول گرا که در سال ۹۲ حامی روحانی بودند در انتخابات اخیر با توجه به اجماع اصول گرایان بر روی رئیسی از کاندیدای اجماع حمایت کردند، در نتیجه به نظر می رسد در این انتخابات اصول گرایان دینی بر روحانی ندارند و اتاق فکر دولت دوازدهم باید در چینش نیروها به این مسائل توجه اساسی در نظر بگیرند. اصلاح طلبان و نیروهای های مدنی و سیاسی آنها در این دور انتظار بیشتری از دولت آقای روحانی دارند.
به نظر می رسد بعد از افطاری رئیس جمهور منتخب با رئیس دولت اصلاحات وی از برخی افراد برای کابینه دوازدهم نام برد. ابوالفضل سروش نماینده مردم تهران در مجلس مطلبی در کانال تلگرامی‌اش در خصوص شنیده‌ها درباره گزینه های مورد حمایت رئیس دولت اصلاحات منتشر کرد. وی از مجید انصاری معاون پارلمانی رئیس جمهور، محمد شریعتمداری معاون اجرائی رئیس جمهور و معصومه ابتکار رئیس سازمان محیط زیست نام برده است.
همچنین اسحاق جهانگیری که در مناظرات تلویزیونی خود را نماینده جریان اصلاح طلبان معرفی کرد از گزینه های مورد حمایت همه جریانات سیاسی اصلاح طلب و اعتدال گرا می باشد. می توان گفت که جهانگیری در سال ۹۶ همان نقشی را بازی کرد که عارف برای روحانی در سال ۹۲ اجرا کرد.
می توان گفت برخی از وزارت خانه هایی که جریانات اصلاحات نسبت به آنها انتقادات اساسی و جدی داشتند، وزارت کشور، وزارت کار، وزارت نیرو و وزارت دادگستری بوده است. حتی آقای صوفی به عنوان یکی از اعضای شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان بیان داشت در سال ۹۶ وزارت کشور خط قرمز اصلاح طلبان است.
روحانی با حمایت قاطع نیروها و رهبران اصلاح طلب برای سال ۹۶ نیز رئیس جمهور منتخب مردم ایران شد، با توجه به حمایت های های بدنه اجتماعی اصلاح طلب از وی باید به مطالبات این قضر وسیع جامعه توجه اساسی کند.
