اگرچه زنجبیل جزو گیاهان دارویی پرخاصیت و مفید برای پیشگیری و مقابله با بسیاری از بیماری‌ها و مشکلات جسمی است اما برخی افراد به دلیل شرایط ویژه‌ای که دارند باید از مصرف آن پرهیز کنند.
به گزارش یوپنا، زنجبیل برای بسیاری از مشکلات جسمی از ناراحتی‌های گوارشی گرفته تا سرماخوردگی و سرفه مزمن خاصیت درمانی دارد اما حتی برای مصرف این گیاه پرفایده نیز محدودیت‌هایی وجود دارد.
در این مقاله به نقل از سایت تخصصی «ان‌دی‌تی‌وی» توصیه شده افرادی که شرایط زیر را دارند از مصرف زنجبیل خودداری کنند:
۱ – افرادی که زیر وزن هستند. زنجبیل معمولا به عنوان راه حلی برای کاهش وزن توصیه می‌شود و در کاهش اشتها نقش دارد. بنابراین برای افرادی که زیر وزن طبیعی هستند مصرف آن می‌تواند منجر به کاهش اشتها و متعاقبا ریزش مو و کمبود ویتامین شود.
۲ – افرادی که مبتلا به اختلالات خونی هستند. زنجبیل به بهبود گردش خون در بدن کمک می‌کند و از سوی دیگر بدن افراد مبتلا به نوعی اختلال خونی موسوم به “هموفیلی” با ناتوانی در لخته شدن خون مواجه است. اگرچه در حالت عادی لخته شدن خون در عروق می‌تواند خطرناک باشد اما در مواردی مانند آسیب‌دیدگی و خونریزی بر اثر جراحت، این فرآیند طبیعی برای بدن ضروری است و بنابراین در مبتلایان به هموفیلی، اختلال در روندِ طبیعیِ لخته شدن خون می‌تواند موجب تشدید خونریزی شود. بنابراین زنجبیل که در افراد سالم گردش خود را بهبود می‌بخشد در بیماران هموفیلی می‌تواند موجب تشدید خونریزی شود و حتی می‌تواند تاثیر داروهای حیات بخش را در بدن این بیماران خنثی کند.
۳ – زنان باردار نیز باید مراقب باشند. اگرچه مصرف زنجبیل در چند هفته نخست بارداری به بهبود تهوع صبحگاهی و کاهش ضعف در مادر کمک می‌کند اما برای سه ماهه آخر حاملگی به هیچ وجه توصیه نمی‌شود چرا که می‌تواند موجب زایمان زودرس و پیش از موعد شود.
۴ – افرادی که داروهای خاص مصرف می‌کنند. برای افرادی که داروی دیابت و فشار خون بالا مصرف می‌کنند استفاده از زنجبیل به شدت منع می‌شود. داروهایی چون “بتابلاکرها”، داروهای ضد انعقاد و انسولین وقتی با زنجبیل ترکیب می‌شوند می‌توانند بسیار خطرناک باشند.
با این حال متخصصان تغذیه برای افرادی که به طعم زنجبیل در غذاها علاقه دارند ولی به دلایل فوق باید در مصرف آن احتیاط کنند، جایگزین‌های مناسبی نظیر فلفل دلمه‌ای قرمز و فلفل شیرین را توصیه می‌کنند. با این حال به رغم توصیه‌های فوق این اطلاعات جنبه عمومی دارد و بهترین و مطمئن‌ترین راه‌حل، مشاوره با پزشک متخصص و دریافت توصیه‌های متناسب با شرایط هر بیمار است.
