نوشته قوچانی در حالی است که وی پیش از این در کتابهایی، عنوان مافیایی «پدرخوانده» را به هاشمی داده بود و در دوره موسوم به اصلاحات با قطار شبه روشنفکرانی که هاشمی را عالیجناب سرخپوش قتلهای زنجیرهای وانمود میکردند، همراهی کرده بود.
روزنامه کیهان نوشت: نشریات مدعی اصلاحطلبی به بهانه بازگشت مهاتیر محمد به قدرت در مالزی، او را با مرحوم هاشمی رفسنجانی مقایسه کردند.
روزنامه سازندگی به قلم محمد قوچانی، مطلبی با عنوان «بازگشت سردار سازندگی» را منتشر کرد و نوشت «بازگشت مهاتیر محمد به ریاست دولت مالزی، یادآور تلاش اکبر هاشمی رفسنجانی برای بازآفرینی، نظام سیاسی ایران است.
نوشته قوچانی در حالی است که وی پیش از این در کتابهایی، عنوان مافیایی «پدرخوانده» را به هاشمی داده بود و در دوره موسوم به اصلاحات با قطار شبه روشنفکرانی که هاشمی را عالیجناب سرخپوش قتلهای زنجیرهای وانمود میکردند، همراهی کرده بود.
روزنامه آفتاب یزد نیز در تیتر «شباهتهای محمد و هاشمی؛ ماهاتیر محمد ۹۲ دوباره عرصه قدرت در مالزی بازگشت، به مقایسه هاشمی و مهاتیر محمد پرداخت.
این روزنامه همچنین مانند روزنامه آرمان، مقالهای تحت عنوان «ماهاتیر باز میگردد و هاشمی نیست تا ببیند؛ حیرت یا حسرت؟» را منتشر کرده است.
این مقایسه ریاکارانه و غیرواقعی در حالی است که اولاً اصلاحطلبان همچنان که گفته شد هاشمی را عالیجناب سرخپوش قتلهای زنجیرهای میخواندند و از او چهره دیکتاتور ضد توسعه میساختند اما بعدها به طور تاکتیکی و فریبکارانه از هاشمی حمایت کردند.
ثانیاً برخلاف آقای هاشمی که اشتباهات راهبردی بسیار بزرگی داشت، مهاتیر محمد از یک بار اعتماد به آمریکا عبرت گرفته بود و مانند هاشمی مدعی نشد که برای توسعه باید از قدرت نظامی دست بکشیم.
مهاتیر محمد پیش از این چند بار با اشاره به تحولات آسیای شرقی و بحران اقتصادی یی که جورج سوروس سرمایهدار صهیونیست آمریکا به این منطقه تحمیل کرد، گفته بود: ما یک شبه به خاطر خوشبینی به آمریکا گدا شدیم.
در عین حال در اظهارات هاشمی در این اواخر سخنان ضد منافع ملی دیده میشود که هرگز از زمان امثال مهاتیر محمد صادر نشده است. هاشمی فروردین ۹۵ در توئیتی مدعی شد «روزگار فردا، روزگار گفتمان است نه موشک» (ادعایی که توسط آمریکاییها نقض شد) او همچنین چند ماه بعد (مرداد ۹۵ در همایش مدیران آموزش و پرورش مدعی شده بود: «اگر میبینید آلمان و ژاپن این روزها محکمترین اقتصاد دنیا را دارند، اینها بعد از جنگ جهانی دوم از اینکه نیروی نظامی داشته باشند، محروم شدند.
نیروهای نظامی بیشترین خرج کشورهای در حال جنگ را میبردند و از این رو با این اقدام پولهایشان آزاد شد و به دنبال کارهای علمی و تولیدی رفته و اقتصاد دانشبنیان برای خود درست کردند لذا دیگر آسیبپذیر هم نیستند، این راه در ایران باز شده است و مدیران و دلسوزان و معاملان باید وارد این فضا شوند؛ مطمئنم دوره دوم دولت روحانی میتواند ما را به آنجا برساند.»(!!)