سرفصل درسی و برنامه آموزشی رشته مطالعات ارتباطی در مقطع کارشناسی با رای مثبت اعضا در جلسه شورای تحول علوم انسانی تصویب شد.
سرفصل درسی و برنامه آموزشی رشته مطالعات ارتباطی در مقطع کارشناسی با رای مثبت اعضا در جلسه شورای تحول علوم انسانی تصویب شد.
به گزارش یوپنا به نقل از مهر، جلسه ۱۵۳ شورای تخصصی تحول و ارتقا علوم انسانی شورای عالی انقلاب فرهنگی به ریاست دکتر غلامعلی حداد عادل برگزار شد.
در این جلسه که به بررسی سرفصل درسی و برنامه آموزشی رشته مطالعات ارتباطی در مقطع کارشناسی اختصاص داشت، مفاد این سرفصل‌ها و برنامه‌ها توسط فرقانی نژاد، رئیس کارگروه علوم ارتباطات، ارائه شد.
فرقانی نژاد رئیس کارگروه علوم ارتباطات در تشریح جزئیات برنامه درسی این رشته گفت: با لحاظ کردن نظرات ارائه شده در دو جلسه قبل و با اولویت انطباق محتوا و شکل دروس با تحولات جدید علمی و نیازهای ملی این سرفصل‌ها و برنامه‌ها تدوین شده است.
وی افزود: موارد دیگری مانند سازگار سازی برنامه آموزشی با بازار کار و متمایز کردن این رشته از سایر رشته‌های مشابه نیز مدنظر بوده است.
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: در مورد ساختار آموزشی نیز باید گفت این رشته کاربردی و مسئله محور است.
رئیس کارگروه ارتباطات شورای تخصصی تحول و ارتقا علوم انسانی افزود: تربیت کارشناسان توانمند در بعد اجتماعی – ارتباطی برای استفاده از فناوری‌های ارتباطی و اطلاعاتی توانمندسازی جامعه از طریق دانشگاه برای مواجهه با تحولات ارتباطی نیز از سایر اهداف این برنامه درسی است.
فرقانی از گزارش خود با اشاره به توجه خاص به موضوع کودک و رسانه گفت: سیاست‌گذاری و ایجاد نظام درجه‌بندی محتوایی برای دستیابی کودکان به رسانه‌ها، محدودیت تبلیغات در برنامه‌های کودک و برنامه‌سازی کودک از مواردی است که در این راستا مورد توجه قرار گرفته است.
وی افزود: آسیب‌شناسی مباحث رسانه در صدر دغدغه‌های کارگروه مدنظر بوده است.
رئیس کارگروه ارتباطات شورای تخصصی تحول و ارتقا علوم انسانی ادامه داد: اهمیت ارتباطات انسانی تا آنجاست که به نظر ما این درس باید به‌عنوان یک سرفصل در دروس عمومی همه رشته‌ها در نظر گرفته شود.
در این جلسه مهم ترین نظرات و پیشنهادات اعضا شامل معطوف بودن برنامه درسی به نیازهای ملی و بومی، توجه بیشتر به منابع بومی در زمینه تاریخ تفکر اجتماعی مسلمین، در نظر گرفتن مباحث فقهی و حقوقی در ارتباط با رسانه، تدوین مبانی اخلاق رسانه‌ای، توجه به مطالعات تطبیقی در حوزه رسانه، تغییر شکل ارتباطات با توجه به فضای مجازی و در نظر گرفتن سرفصل خاص برای مباحث متن شناسی و هرمنوتیک بود.
