هرچه التهاب بیشتر ادامه یابد، مغز بیشتر صدمه می بیند و خطر بیماری آلزایمر افزایش می یابد.
التهاب می تواند یک قاتل واقعی باشد. التهاب مساله مشکل آفرینی است که در پس بیماری ها و شرایط مختلفی که موجب هراس ما می شوند، قرار دارد.
به گزارش یوپنا به نقل از “ایزی هلث آپشنز”، التهاب مزمن موجب ایجاد تغییر در دیانای می شود که در نهایت می تواند به سرطان منجر شود. به عنوان نمونه، افراد مبتلا به بیماری های التهابی مزمن مانند بیماری روده تحریک پذیر با افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ مواجه هستند.
سیگار کشیدن، رژیم غذایی نامناسب، استرس و عوامل دیگر موجب استرس اکسیداتیو می شوند. این شرایط می تواند به رگ های خونی صدمه بزند و رگ های خونی صدمه دیده نیز خطر سکته مغزی و حمله قلبی را افزایش می دهند.
همچنین، استرس اکسیداتیو و التهاب ناشی از مصرف بیش از حد کربوهیدارت ها و قندها می تواند به دیابت منجر شود.
و در سال های اخیر، دانشمندان در کشورهای مختلف ارتباط بین التهاب و ابتلا و شدت بیماری آلزایمر را نشان داده اند.
چگونه سیستم ایمنی مغز می تواند موجب بروز آسیب شود؟
ماکروفاژها نگهبانان بدن محسوب می شوند. این سلول های سفید خون همواره به دنبال عفونت، آسیب دیدگی و جراحت هستند. زمانی که هر یک از این شرایط رخ دهد، ماکروفاژها از طریق جریان خون به محل مورد نظر سفر کرده و موجب التهاب می شوند.
میکروگلیا، ماکروفاژهای تخصصی مغز هستند. آنها پلاک های آمیلوئید آلزامیر را به عنوان یک ماده ناخواسته شناسایی کرده و به آنها حمله می کنند. مشکل این است که پلاک های آمیلوئید مقاوم هستند و به سرعت از بین نمی روند.
از این رو، نبرد بین میکروگلیا و پلاک آغاز شده و طی آن سلول های التهابی به نام سیتوکین ها تولید می شوند. این سلول ها موجب استرس اکسیداتیو شده و به بافت سالم مغز آسیب وارد می کنند. همچنین، ممکن است میزان آنزیم BACE1 افزایش یابد. این آنزیم تولید آمیلوئید بیشتر را تحریک می کند، در شرایطی که توانایی میکروگلیا برای از بین بردن آن را کاهش می دهد.
میکروگلیا دارای حافظه است
تا پیش از این، پژوهش ها نشان داده بودند که ابتلا به بیماری عفونی و التهاب در سال های اولیه زندگی می تواند بر شدت بیماری آلزایمر در آینده تاثیرگذار باشد. اما این شرایط چگونه رخ می دهد؟
گروهی از پژوهشگران آلمانی طی یک مطالعه و آزمایش روی موش ها به این پرسش پاسخ داده اند. آنها در پی این بودند که آیا میکروگلیا به واقع آن خطرات اولیه را به یاد می آورد و آنها را در ادامه زندگی با مغز در ارتباط می گذارد.
پاسخ مثبت بود. حتی چندین ماه پس از این که آنها در بدن موش ها التهاب ایجاد کردند، میکروگلیا تغییراتی ژنتیکی را نشان داد که با توانایی آنها در از بین بردن پلاک های آمیلوئید پیوند خورده بود.
این به معنای آن است که هرچه التهاب بیشتر ادامه یابد، مغز بیشتر صدمه می بیند و خطر بیماری آلزایمر افزایش می یابد.
هرچه زودتر التهاب را کنترل کنید، بهتر است
با دنبال کردن یک رژیم غذایی ضد التهاب می توانید از اثرات مخرب این شرایط پیشگیری کنید. هیچ روشی بهتر از توجه به مواد غذایی مصرفی برای زیر کنترل نگه داشتن التهاب وجود ندارد.
از دشمنان مغز می توان به موارد زیر اشاره کرد:
احتمالا بارها و بارها این نکته را شنیده اید که شکر فشار مضاعفی را به بدن وارد می کند.
نوشابه های گازدار نیز خوراکی های مفیدی نیستند. مصرف یک قوطی نوشابه در روز کوچک شدن مغز را به همراه داشته و خطر سکته مغزی و زوال عقل را سه برابر افزایش می دهد.
فست فودها یکی دیگر از خوراکی های التهاب آفرین هستند که مغز را تخریب می کنند.
از دوستان مغز نیز می توان به موارد زیر اشاره کرد:
اسیدهای چرب امگا-۳ چربی های سالمی هستند که از مغز محافظت می کنند. ماهی های سالمون و ساردین، یا مکمل های روغن ماهی از بهترین منابع برای این مواد مغذی هستند.
میوه ها و سبزیجات تازه حاوی مواد مغذی گیاهی و سرشار از آنتی اکسیدان ها هستند. مواد غذایی رنگارنگ مانند بلوبری، بروکلی، گوجه فرنگی، کدو مسما، یَم (نوعی سیب زمینی)، آووکادو و توت فرنگی از بهترین منابع برای این مواد مغذی هستند. شکلات تلخ را نیز فراموش نکنید.
پروبیوتیک ها چه از طریق مصرف ماست و دیگر غذاهای تخمیر شده و یا از طریق مکمل ها دریافت شوند، یکی دیگر از روش های طبیعی و خوب برای کنترل التهاب هستند.
از دیگر مواد مغذی و مکمل های مفید می توان به زردچوبه، کورکومین، ویتامین های A، C، D، و E و منیزیم اشاره کرد که همگی از قدرت آنتی اکسیدانی برخوردار هستند. یک رژیم غذایی متعادل و سالم می تواند نیاز شما به این مواد مغذی را تامین کند و البته به شکل مکمل نیز در دسترس هستند.
پکتین مرکباتی اصلاح شده که از پوست میوه های مرکباتی تهیه می شود یک مکمل سمزدای قوی است که با مولکول های التهاب آفرین مبارزه می کند. این محصول می تواند از شما در برابر بیماری های مزمن محافظت کند.
کاهش استرس یکی دیگر از مواردی است که باید برای مقابله با التهاب مد نظر قرار دهید. استرس در سطوح اندک خوب و البته اجتناب ناپذیر است. اما سطوح زیاد و بلند مدت استرس موجب بروز التهاب مزمن می شود. یافتن روش هایی برای کاهش استرس می تواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهد. مدیتیشن، یوگا، یا تکنیک های تنفس عمیق از جمله مواردی هستند که می توانید برای کاهش استرس مد نظر قرار دهید.
ورزش را فراموش نکنید. تنها ۲۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط در روز می تواند به کنترل التهاب در بدن کمک کند. یک پیاده روی کوتاه یا انجام تای چی از جمله مواردی هستند که می توانید مد نظر قرار دهید. حتی باغبانی یا تمیز کردن خانه نیز فعالیت هایی قابل قبول محسوب می شوند.