هر فردی می تواند به گندخونی مبتلا شود، اما اگر بیش از ۶۵ سال سن دارید، از سیستم ایمنی ضعیفی برخوردار هستید، یا به یک بیماری مزمن مانند دیابت، بیماری ریوی، بیماری کلیوی، یا سرطان مبتلا هستید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این شرایط قرار دارید.
جویدن ناخن ها نه تنها می تواند ظاهر زشت ناخن ها را به همراه داشته باشد، بلکه می تواند شما را در معرض خطر ابتلا به سپسیس یا گندخونی قرار دهد. این شرایطی جدی و خطرناک است که می تواند حتی زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد.
به گزارش یوپنا به نقل از “پریونشن”، تعداد موارد ابتلا به گندخونی رو به افزایش است و برخی کارشناسان پزشکی آن را نتیجه افزایش باکتری های مقاوم به دارو عنوان می کنند.
گندخونی چیست و چه تفاوتی با یک عفونت عادی دارد؟
بیشتر ما فکر می کنیم که گندخونی نوعی عفونت است. اما از نظر فنی این شرایط زمانی رخ می دهد که بدن واکنشی شدید را به یک عفونت باکتریایی، ویروسی یا قارچی که به آن مبتلا شده اید، نشان می دهد. گندخونی یک بیماری نیست که به واسطه عاملی خاص شکل بگیرد. از این رو، برخلاف گلو درد میکروبی یا مننژیت باکتریایی، هیچ دلیل واحدی برای گندخونی وجود ندارد.
در صورت عدم درمان، گندخونی می تواند به شوک سپتیک منجر شود که طی آن فشار خون افت کرده و قلب ضعیف می شود. این زمانی است که وضعیت می تواند حالتی مرگبار به خود بگیرد.
دلایل گندخونی چه چیزهایی هستند؟
گندخونی زمانی رخ می دهد که یک عفونت زمینه ساز یک واکنش سیستم ایمنی شدید می شود که مواد شیمیایی التهابی مضر را به جریان خون ارسال می کند. این مواد شیمیایی می توانند موجب بروز لخته های خون و نشت از رگ های خونی شوند که می تواند موجب مسدود شدن جریان خون به سمت اندام ها شده و به طور بالقوه آنها را از کار بیندازد.
خبر بد این است که یک عفونت ساده نیز می تواند مشکل آفرین باشد و حتما نباید به عفونتی جدی و گسترده مبتلا شده باشید. گاهی اوقات عفونت های جزئی پیشرفت کرده و زمینه ساز یک واکنش گندخونی می شوند. حتی ممکن است این شرایط زمانی که عفونتی وجود ندارد، رخ دهد. گندخونی می تواند به واسطه یک عفونت پوستی ساده یا موارد جدی مانند عفونت های ریه، کلیه، یا روده رخ دهد. سینه پهلو، عفونت های شکمی، عفونت های دستگاه ادراری، یا عفونت های پوستی از دلایل رایج گندخونی هستند.
هر فردی می تواند به گندخونی مبتلا شود، اما اگر بیش از ۶۵ سال سن دارید، از سیستم ایمنی ضعیفی برخوردار هستید، یا به یک بیماری مزمن مانند دیابت، بیماری ریوی، بیماری کلیوی، یا سرطان مبتلا هستید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این شرایط قرار دارید. نوزادانی که کمتر از ۱۲ ماه سن دارند نیز هرچه بیشتر مستعد ابتلا به گندخونی هستند.
علائم گندخونی چه چیزهایی هستند؟
در اوایل ابتلا به گندخونی، بیماران متوجه احساس گیجی یا سردرگمی می شوند. همچنین، ممکن است تنگی نفس را تجربه کنند زیرا بدن برای مبارزه با عفونت فعالیت بیشتری انجام می دهد. از دیگر نشانه هایی که باید مورد توجه قرار بگیرند می توان به موارد زیر اشاره کرد:
احساس ضربان سریع قلب
تب، لرز، یا احساس سرما
درد شدید
پوست تر و چسبناک یا خیس عرق
علائم گندخونی به طور معمول یک یا دو روز پس از ابتلا به عفونت ظاهر می شوند. پس اگر ساعت ۲ بعد از ظهر پوست انگشت خود را خراش داده اید، در ساعت ۳ بعد از ظهر به گندخونی مبتلا نمی شوید. در مقابل، اگر روز یکشنبه به یک عفونت دستگاه ادراری مبتلا بوده اید که به رغم درمان پیشرفت کرده است، ممکن است روز سه شنبه با شوک سپتیک مواجه شوید.
گندخونی چگونه درمان می شود؟
گندخونی به طور معمول با انجام آزمایش خون و بررسی تعداد گلبول های سفید خون و توجه به نشانه های دیگر عفونت یا آسیب اندامی تشخیص داده می شود.
در صورت تشخیص ابتلا به گندخونی، درمان با آنتی بیوتیک برای مبارزه با عفونت آغاز خواهد شد. با توجه به این که گندخونی تا چه اندازه پیشرفت کرده است، شما ممکن است اکسیژن یا سرم دریافت کنید تا جریان خون به اندام ها حفظ شده و از افت خطرناک فشار خون پیشگیری شود. در موارد بسیار جدی، بیمار ممکن است به دستگاه تنفس مصنوعی، دیالیز کلیه یا عمل جراحی نیاز داشته باشد.
به خاطر داشته باشید که گندخونی می تواند مرگبار باشد. عامل کلیدی برای بهبودی کامل دریافت کمک در کوتاه‌ترین زمان ممکن است. هرچه درمان زودتر آغاز شود، نتایج بهتری نیز کسب خواهد شد.
