این دستگاه قند خون را در دستتان بکارید

دستگاه قند خون جدیدی به بازار ارائه شده که در دستان کاربر کاشته می شود. استفاده از این دستگاه قند خون بسیار ساده است و تا ۹۰ روز نیز دوام دارد.
بیماری های مرتبط با قند خون اغلب برای افراد آزار دهنده هستند. با این وجود، اخیرا “سازمان غذا و دارو” آمریکا (FDA)، از دستگاه “کنترل مداوم قندخون” (CGM) جدیدی رونمایی کرده است که با استفاده از یک حسگر کاشتنی، می‌تواند تا مدت زمان ۹۰ روز روی پوست بیمار تعبیه شود.
در واقع این دستگاه برای افراد مبتلا به قندخون یک نعمت بزرگ محسوب می شود. این دستگاه می تواند اقدام به ارسال اطلاعات بیمار از یک حسگر کاشتنی به یک اپلیکیشن موبایل کند.

در ضمن دستگاه سنجشگر قندخون مذکور،  این امکان را به کاربران  می‌دهد که وضعیت جسمانی و سطح قندخون خود را در گوشی هوشمند خود مشاهده کند.

جالب است بدانید که اگر این حسگر توسط یک پزشک متخصص در سطح بدن بیمار تعبیه شود، می‌تواند تا ۹۰ روز در بدن وی باقی ‌بماند.

اما این دستگاه  نسبت به نمونه های مشابه موجود در بازار برتری هایی آشکار دارد. برای مثال در نمونه‌های مشابه این دستگاه هر ۱۰ روز یک بار باید تعویض باتری انجام شود.
از دیگر مزیت های این دستگاه سنجشگر قند خون این است که قابل استفاده بیماران دیابتی خواهد بود، می‌تواند مورد استفاده افراد ۱۸ سال به بالا قرار گیرد و این برای اولین بار است که یک دستگاه قند خون جدید به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا می‌رسد.

در این دستگاه سنجشگر قند خون ، یک حسگر کوچک کاشتنی زیر پوست بیمار تعبیه می‌شود. پس از اینکه سنسور زیر پوست قرار داده شد، سطح قند خون به طور مداوم و تا مدت زمان ۹۰ روز، اندازه‌گیری می‌شود. گفتنی است که اطلاعات بیمار هر پنج دقیقه یک بار به موبایل وی ارسال می‌شود.

بیماری قند خون یا دیابت یکی از شایع ترین بیماری‌های متابولیکی است. علامت مشخصه آن میزان قند خون بالای ۱۲۰ میلی‌گرم در دسی لیتر در حالت ناشتا است و از دیگر نشانه‌های آن پرخوری و پرنوشی است.

دیابت در اثر کاهش تولید انسولین در بدن یا کم شدن اثر انسولین در سوخت و ساز مواد قندی حاصل می‌شود (انسولین باعث می‌شود قند یا مهمترین منبع انرژی در بدن مورد استفاده قرار گیرد که در لوزالمعده تولید می‌شود). در حال حاضر بیش از ۱۵۰ میلیون نفر در دنیا مبتلا به این بیماری هستند که متأسفانه در کشور ما نیز شیوع بالائی دارد و اصولاً به دو صورت بیماران دیابتی نوع ۱ و دیابتی نوع ۲ دیده می‌شود.
دیابت نوع ۱ (وابسته به انسولین) معمولاً قبل از ۳۰ سالگی ظاهر می‌شود و علت آن فقدان یا کمبود انسولین است. اکثر این بیماران لاغر هستند و نیاز به تزریق انسولین دارند. دیابت نوع ۲ (غیر وابسه به انسولین) معمولاً در بزرگسالی (سنین بالای ۴۰ سال) دیده می‌شود. تقریباً ۳/۲ اشخاص چاق هستند.