اصغر احمدی- جامعه شناس
همین چند روز پیش بود که استاندار زنجان حکم هوشنگ نوری را برای شهرداری خرمدره امضا کرد. هوشنگ نوری تا پیش از این، شهردار یکی ازشهرهای دلفان نورآباد (استان لرستان) بود. چه او را همان گونه که هست، لک زبان بدانیم یا آن گونه که تصور می شود لر محسوب کنیم، زبان و قومیت او با زبان و قومیت شهروندان خرمدره ای که خود را ترک می دانند، متفاوت است.
قومیت و زبان، میان ما و دیگران مرزهایی ترسیم می کند تا همان گونه که خداوند فرموده است همدیگر را بشناسیم( وجعلناکم شعوبا و قبائل لتعارفو). اگر چنین تقسیم بندی هایی نبود واقعا شناختن ۸ میلیون آدم، دشوار بود، اما عده ای این تقسیم بندی ها را بیش از حد جدی می گیرند؛ به حدی که همه ی شئون زندگی اجتماعی را تحت شعاع آن قرار می دهند و به تدریج مانند دیوارهای زندان، ما را به اسارت آن در می آورند.
وقتی آقای نوری اواخر خرداد ۹۷ خبر داد که شورای شهر خرمدره او را برای تصدی مسئولیت شهرداری خرمدره انتخاب کرده است، بسیار خوشحال شدم و این خوشحالی قطعا همانند اقدام آن شورای محترم، فراتر از مرز قومیت بود.
انتخاب شهردارانی از شهرهای دیگر برای کلان شهرها، امر غریبی نیست؛ کرباسچی و قالیباف و افشانی هر سه به قلمروهای جغرافیایی دور از تهران تعلق داشته و دارند اما شهردار تهران شدند. این اتفاق در سایر کلان شهرها نیز افتاده است. اما انتخاب شهردار غیر بومی برای شهری کوچک اگرچه ممکن است بی سابقه نباشد اما قطعا کم سابقه است.
من به سهم خودم از اقدام دموکراتیک و معقول شورای شهر خرمدره که حاکی از پختگی فکری، سیاسی و اجتماعی اعضای محترم آن است، سپاس گزارم و از دست اندرکاران و مسئولان حوزه ی شهر و شورا انتظار دارم این اقدام را کم اهمیت تلقی نکنند. جامعه ی ما هنوز در تب برخی از تعصب ها می سوزد. جا دارد ۲۴ مرداد ۹۷ را در تقویم شوراها، روزی خاص بنامیم و وزیر کشور یا معاون عمرانی ایشان(رئیس سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور) اعضای شورای شهر خرمدره را در مراسمی ویژه مورد تقدیر و تشکر قرار دهند.
ما برای حفظ هویت زخم خورده ی ملی خود به اندازه ی کافی شعار داده ایم. اکنون زمان آن است که در عمل نشان دهیم که حامی و عامل به آن شعارها هستیم. البته بهترین حمایت زمانی ست که مدیران استانی و شهرستان، از این اقدام شورای شهر، همدلانه حمایت کنند
