معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری به عنوان یکی از دانشجویان خط امام (ره) و از تسخیرکنندگان سفارت آمریکا در سال ۵۸ گفت: از دیوار سفارت آمریکا در روز تسخیر بالا نرفتم و بار‌ها هم گفته ام که سه روز پس از تسخیر به دانشجویان پیوستم.
معصومه ابتکار در ۱۳ آبان ۱۳۵۸ شاهد اشغال سفارت آمریکا در تهران به دست دانشجویان پیرو خط امام (ره) و آغاز جریان ۴۴۴ روز گروگان گیری بوده است. وی در آن زمان دانشجوی سال اول دانشگاه پلی تکنیک تهران بود. از عناصر فعال جنبش سیاسی که برنامه ریزی، سازماندهی و اجرای این حرکت را به عهده داشت.
در آن زمان گروهی از دانشجویان دانشگاه‌های تهران وارد سفارت سابق آمریکا در تهران شدند، دیپلمات‌ها و سایر کارکنان حاضر در محل را به گروگان گرفتند و محل سفارت را نیز به اشغال خود درآوردند. دانشجویان بلافاصله در اولین بیانیه خود علت این اقدام را اعتراض به حمایت دولت آمریکا از شاه فراری ایران و پناه دادن به وی اعلام کردند.
آنان اشغال سفارت را حق مسلم خود برای بازداشتن دولت آمریکا از این موضع گیری و مخالفت با انقلاب ایران دانستند، ولی دولت آمریکا آن را عملی سزاوار مجازات معرفی کرد.
ابتکار در کتابی به نام «تسخیر» که اولین روایت مکتوب از درون سفارت تسخیر شده آمریکا در تهران است، تمام خاطرات آن سال‌ها را در ۳۴۸ صفحه نگاشته است، این کتاب اولین بار به زبان انگلیسی نگارش یافته و در کانادا توسط انتشارات مستقل «تالون بوکز» به چاپ رسیده است. این مطالب بخش بسیار کوتاهی از خاطرات ابتکار از آن دوران است.
معصومه ابتکار به عنوان یکی از دانشجویان پیرو خط امام (ره) که در آن سال در تسخیر لانه جاسوسی سهیم بوده است، روز یکشنبه در گفتگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا اظهار داشت: ما دانشجویانی که محاصره و اشغال سفارت آمریکا را برنامه ریزی و اجرا کردیم، هرگز پیش بینی نمی‌کردیم که این واقعه بیش از چند ساعت یا حداکثر چند روز طول بکشد. هرگز تصور نمی‌کردیم که اقدام اعتراض آمیز ما چنین تاثیر عمیقی بر تاریخ سیاسی کشور و منطقه داشته باشد.
وقتی سفارت را اشغال کردیم، آنقدر به درستی عقیده خود ایمان داشتیم که هیچ چیز نمی‌توانست سد راهمان شود. چند دانشجو به حریم داخلی یک ابرقدرت وارد شدند و آن را تحقیر کردند.
وقتی محمد یکی از دانشجویان به طرف در اصلی سفارت آمریکا در خیابان طالقانی شتافت، شعار‌های الله اکبر و مرگ بر آمریکا در فضا طنین انداخت. در یک چشم به هم زدن، صد‌ها دانشجو جلوی در سفارت تجمع کردند. چند نفر قبلا از دیوار‌های سفارت بالا رفته بودند و دیگران جلوی در سعی می‌کردند از زنجیر‌های محافظ عبور کنند. هیچ کس چه در داخل و چه در خیابان نمی‌دانست چه چیزی در شرف وقوع است.
احتمالا همه از جمله آمریکایی‌ها فکر می‌کردند این تنها یک تظاهرات معمولی است. ناگهان در آهنی باز شد و دانشجویان با تمام توان خود شعار می‌دادند و به داخل هجوم آوردند. دانشجویان با خود می‌اندیشیدند که بالاخره اراده ملت ستمدیده ما پای در روز روشن نهاد.
کمتر از یک ساعت پس از آغاز عملیات، دانشجویان به همه ساختمان‌ها به جز ساختمان مرکزی نفوذ کردند و آنها را تصرف کرده بودند. پس از چند ساعت تلاش ساختمان مرکزی هم به اشغال دانشجویان درآمد، آنها به سرعت آمریکایی‌ها را دستگیر و به خارج راهنمایی کردند. تا جایی که ممکن بود کمتر صحبت می‌کردند و در پاسخ سوالات گروگان‌ها می‌گفتند: «این نیروی مردم و نیروی اسلام است.»
وی در پاسخ به این سوال که برخی می‌گویند شما از دیوار سفارت بالا رفته اید، گفت: من از دیوار سفارت بالا نرفتم بلکه روز سوم به عنوان مترجم از طرف دانشگاه دعوت شدم و در میان بچه‌های دانشجوی تسخیرکننده در روز تسخیر نبودم و اینکه می‌گویند من از دیوار سفارت بالا رفته ام اشتباه است، همانطوری که در کتاب «تسخیر» همه چیز را گفته ام.
ابتکار درباره حس خود از این اقدام توضیح داد: حسم این است که امروز ترامپ چهره واقعی سیاست‌های سلطه جویانه، یک جانبه و ضد حقوق بشر، ضد آزادی و ضد مردم سالاری امپریالیزم آمریکا است یعنی تصویر، ماسک و چهره‌های قبلی را برداشته و به صورت علنی و عیان همان چیزی است که در سال ۵۸ دانشجویان، مردم ایران و مردم انقلابی با آن مشکل داشتند؛ یعنی بحث سلطه، ظلم، امپریالیزم و جنگ علیه ملتی که می‌خواهند آزاد باشند.
وی معتقد است: عامل جنگ و بدبختی میلیون‌ها انسان، ۷۰ مورد دخالت نظامی و کودتا و مداخله طی سده گذشته آمریکا است.
