مسئول کارگروه ایران در دولت آمریکا مدعی شد که واشنگتن با اعمال تحریم ها در پی تغییر حکومت ایران نیست و می‌خواهد رفتار ایران را تغییر دهد و این کشور را پای میز مذاکره بکشاند.
«برایان هوک» مسئول کارگروه ایران در دولت آمریکا در گفت‌وگو با شبکه خبری آلمانی «دویچه‌وله» درباره تحریم‌های کشورش علیه ایران موضع‌گیری کرد و مدعی شد که واشنگتن در پی تغییر حکومت ایران نیست.
به گزارش «یوپنا» به نقل از خبرگزاری ها، وی در پاسخ به سوال خبرنگار دویچه‌وله مبنی بر اینکه امیدوارید تحریم‌ها چه تاثیری داشته باشند؟ مدعی شد: «ما امیدواریم که به دو هدف برسیم: درآمدهای رژیم (ایران) که با استفاده از آنها در اروپا و غرب آسیا حملات تروریستی یا دیگر تهدیدات علیه صلح و امنیت ترتیب می‌دهد، از بین برود. ما همچنین امیدواریم که در پی این فشارها، ایران پای میز مذاکره باز گردد.»
خبرنگار در ادامه از وی پرسید که منتقدان بر این باورند که شما در واقع در پی تغییر حکومت ایران هستید، آیا اینطور است؟
هوک در پاسخ مدعی شد: «اینطور نیست. آینده حکومت ایران در دست مردم این کشور است. ما می خواهیم رفتار رژیم ایران و سیاست‌های آن تغییر کند؛ در جهتی که تهدید کمتری علیه صلح و امنیت باشد. برای ایرانی‌ها سطحی از زندگی فراهم شود که شایستگی آن را دارند.»
دویچه‌وله در ادامه پرسید: «تحریم‌ها سیستم مالی و فروش نفت ایران را نشانه رفته‌اند و هدف آمریکا این است که صادرات نفت ایران را به صفر برساند. دولت ایالات متحده اما در عین جال برای هشت کشور خریدار نفت ایران استثناء قائل شده است. به عنوان مثال برای چین و کره جنوبی. آیا این به این معنی است که هدف دولت آمریکا واقع‌بینانه نبوده است؟»
مسئول کارگروه ایران در دولت آمریکا در پاسخ گفت: «خیر. هدف بسیار واقع‌بینانه است اما ما کنترلی بر بازار نفت نداریم.آنچه ما دیدیم؛ افزایش بهای نفت بود به دلیل مشکلات تولید در ونزوئلا و لیبی. ما در کاهش بخش عمده‌ای از صادرات نفت ایران بسیار موفق بوده‌ایم. ایران در حال حاضر (روزانه) یک میلیون بشکه نفت خام کمتری صادر می‌کند این یعنی دو میلیارد دلار درآمد کمتر برای رژیم ایران هدف ما این است که صادرات نفت ایران را هر چه سریعتر به صفر برسانیم. اما همزمان قصد نداریم بهای نفت به نود تا صد دلار در هر بشکه برسد.»
وی افزود: «ما درباره اینکه چطور تحریم‌ها را دوباره برقرار کنیم تا فشار فراوان اعمال شود، اما بهای نفت افزایش نیابد. خیلی حساب‌شده عمل کردیم. همزمان برخی کشورها هستند که به دلیل شرایط ویژه‌شان درخواست کردند، به طور موقت از تحریم‌ها علیه ایران مستثنی شوند که ما این امکان را در اختیار شمار کمی از کشورها قرار دادیم. تنها یک نمونه: دولت اوباما بیست استثناء قائل شده بود، ما تنها هشت مورد قائل شدیم و سه مورد از این موارد استثناء هم در هفته‌ها و ماه‌های آینده تاثیر خود را از دست خواهند داد.»
دویچه وله پرسید: «آیا استراتژی آمریکا درباره ایران می‌تواند بدون متحدان اروپایی و بدون چین و رسیه موفقیت آمیز باشد؟ آنهم در شرایطی که همه این کشورها مخالف تحریم‌ها هستند.»
هوک پاسخ داد: «شرکت‌های اروپایی در سراسر این قاره با ما همراه هستند. همه شرکت‌های بزرگ اروپایی اعلام کرده‌اند که یا در حال خروج از ایران و یا در حال لغو طرح‌های سرمایه‌گذاری هستند. به همین دلیل من فکر نمی‌کنم که ما تنها هستیم. شرکت‌های اروپایی از ما به طور گسترده حمایت می‌کنند.»
خبرنگار دویچه وله به کشورهای اروپایی مانند آلمان، فرالنسه و بریتانیا اشاره کرد که تلاش می‌کنند، توافق هسته‌ای با ایران (برجام) را حفظ کنند. که این مقام آمریکایی در پاسخ گفت: «درست است. این کشورها هنوز در برجام هستند و باید خود درباره ماندن در این توافق تصمیم بگیرند.ما تصمیم خود را گرفتیم که از برجام خارج شویم اما می بینیم که بانک‌ها و شرکت‌های اروپایی از جهت‌گیری ما بسیار حمایت می‌کنند.
گروه اقدام علیه ایران ۲۵ مرداد تشکیل شد و آنطور که «مایک پامپئو» وزیر خارجه آمریکا اعلام کرد « مسئول راهبری، بازبینی و هماهنگی همه جوانب اقدامات مرتبط با ایران در وزارت خارجه خواهد بود» و مستقیماً با خود پامپئو کار خواهد کرد.
بحث از دست رفتن درآمد نفتی به فشار آمریکا به خریداران نفت ایران مربوط می‌شود. آمریکا البته ۸ کشور چین، هند، ایتالیا، یونان، ژاپن، کره جنوبی، تایوان و ترکیه را در فهرست کشورهای معاف از تحریم خرید نفت ایرانی قرار داده؛ این کشورها البته باید برای استفاده از این معافیت مشروط، میزان خرید نفت از ایران را به صورت قابل‌توجهی کاهش دهند.
آمریکایی‌ها گفته‌اند که کشورهای خریدار نفت ایران، برای قرار نگرفتن در لیست تحریمی‌ها، باید در ازای خرید نفت ایران، فقط «اقلام بشردوستانه و کالاهای غیرتحریمی» به ایرانیان بفروشند؛ برایان هوک گفته که این قول هم چندان معتبر نیست.
رئیس گروه ایران در این خصوص پیشتر گفته بود: «بزرگ‌ترین مانع در راه تحویل اقلام بشردوستانه به ایران، خود رژیم حاکم بر ایران است.. این رژیم، پول‌ها را خرج ماجراجویی‌های خارجی و حمایت از متحدان منطقه‌ای‌اش می‌کند.»
