در پی اعلام انتصاب خانم حمیرا ریگی به عنوان سفیر ایران در کشور برونئی، موجی از تبلیغات مبنی بر اینکه معاون اول رئیس‌جمهور به وعده خود عمل کرد و سفیر منصوب «زن، اهل سنت و بلوچ است»، به راه افتاد.
این انتصاب در حالی که خانم ریگی فاقد سابقه دیپلماتیک می‌باشد. او پیش از این فرماندار شهر ۶۱ هزار نفری قصر قند در جنوب استان سیستان و بلوچستان بوده و پیش از آن نیز، مشاور بهزیستی استان، دبیر کمیسیون بانوان فرمانداری چابهار و دبیر کمیسیون شورای شهر چابهار بوده است.
سوالی که از وزارت خارجه و آقای جهانگیری باید کرد این است که آیا شرایط لازم برای سفیر بودن، تجربه و مهارت دیپلماتیک است یا مثلا جنسیت، مذهب و قومیت؟! چرا از یک سو شعار تخصص و فن‌سالاری می‌دهند و از طرف دیگر خلاف تخصص عمل می‌کنند؟! با احترام شخص خانم ریگی، باید از دولت و وزارت خارجه پرسید چرا مصرند دو قطبی‌های انحرافی و تفرقه‌انگیز نظیر «سنی- شیعه»، «زن- مرد» و «بلوچ و سیستانی» راه بیندازند و حتی حوزه خطیر سیاست خارجی را از سیاسی‌کاری خود استثنا نکنند.
انتصاب‌های غیرکارشناسی از این دست مورد انتقاد است؛ اعم از اینکه فرد منصوب شیعه یا سنی، زن یا مرد و مربوط به این یا آن قومیت باشد.
