روزنامه دنیای اقتصاد در یادداشتی به قلم محمدرضا خباز از چهره های اصلاح طلب نوشت:این روزها اصولگرایان از موفقیت صد در صدی خود در انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ دم می‌زنند. برای آنکه بدانیم منشا این اظهارات کجاست، لازم است یک گام به عقب برداریم و مروری بر حرف‌های آنها در سال‌های ۹۲، ۹۴ و ۹۶ داشته باشیم.
در آن زمان هم جناح راست خود را پیروز قاطع می‌دانست و آنچنان سخن می‌گفتند که گویا انتخابات به پایان رسیده است و کرسی ریاست‌جمهوری را در دست گرفته‌اند؛ لذا صحبت‌های امروز آنها نیز تفاوتی با سال‌های قبل ندارد. دلیل این‌گونه سخن گفتن‌ها هم بسیار روشن است؛ فقدان حزب در کشور باعث شده است که افراد برای سخنی که به زبان می‌آورند خود را پاسخگو ندانند که اگر این طور بود حتما افراد ملزم می‌شدند صحبتی را مطرح کنند که مطمئن باشند عملی می‌شود. چون این خلأ در کشور وجود دارد لذا افراد برای صحبت کردن خود را مقید به استدلال و مبنا نمی‌دانند و ابایی هم از طرح آنها ندارد. یادمان نرود این حزب است که مدام اعضای خود را رصد می‌کند و از آنها برای کردار و گفتارشان توضیح می‌خواهد. شاید این سوال مطرح شود که بسیاری از این افراد خود در راس یک حزب قرار دارند پس این به بی‌حزبی نمی‌تواند مرتبط باشد. در پاسخ به این سوال باید گفت ما منکر وجود حزب نیستیم؛ بلکه ما اتفاقا احزاب زیادی داریم اما حزبی که پاسخگو باشد و با ساز و کار اصیل حزبی به پیش برود، وجود ندارد.
شاهد این ادعا هم به زمانی بر می‌گردد که آقایان با حمایت از احمدی‌نژاد انواع در باغ سبز و سرخ به مردم نشان دادند اما وقتی با رفتارهای رییس دولت نهم و دهم مملکت به باد رفت هیچکدام حتی عذرخواهی نکردند و هنوز هم حاضر به عذرخواهی نیستند. بنابراین از این حرف‌ها در طول این ۴۰ سال آنقدر گفته شده که گوش همگان پر شده است؛ حال باید از آنها پرسید بر چه مبنایی این صحبت‌ها را مطرح می‌کنند؟ یا آقایان که مدعی هستند بگویند قبلا هم که چنین ادعاهایی را مطرح می‌کردند نتوانستند در انتخابات مجلس از ۳۰ کرسی تهران حداقل یکی را به خود اختصاص دهند حال چه اتفاقی افتاده که ۶۰ درصد آرا قرار است در انتخابات بعدی به پای آنها نوشته شود؟
به نظر می‌رسد این صحبت‌ها بیشتر از آنکه بر اساس نگاهی تحلیلگرانه یا مبتنی بر استدلالی درست مطرح شده باشد، برای آن گفته می‌شود تا با این وعده‌ها و شعارها نیروهای ناامید از تفکر اصولگرایی را دوباره به دور خود جمع کنند. نکته دیگر در این رابطه این است که به نظر می‌رسد انتقاداتی که امروز نسبت به اصلاح‌طلبان در مجلس و شورای شهر و حتی دولت مطرح می‌شود که البته نقدهایی است لازم اما گویا این موضوع تبدیل شده است به روزنه امیدی برای اصولگرایان و این تصور را پیدا کرده‌اند که می‌توانند از این آب گل‌آلود ماهی دلخواه خود را صید کنند. به عبارت دیگر آنها تصور می‌کنند چون وضع اقتصادی مردم دچار مشکل شده است، این موضوع باعث می‌شود مردم به جناح راست رای دهند. این هم از همان دست استدلال‌های بی‌مبنایی است که از سوی این جناح مطرح می‌شود.
