قالیباف چند ماه قبل در یک فراخوان ویدئویی از جوانان اصولگرا خواسته بود در نهضت انتخابات مجلس ثبتنام کنند. گمانهها بر این بود که قالیباف رأسا فرمان انتخاباتی خود را بدون توجه به گعدهها و تصمیمات اصولگرایان صادر کرده است.
او مبدع نظریهای تحت عنوان نواصولگرایی هم هست و از یاران پیشین دلخور و به دنبال این است که عِده و عُده خود را در مجلس گرد آورد؛ به جای اصولگرایان قدیمی و چهرههای تکراری.
تصور بر این بود که او به دنبال قبای ریاستجمهوری است تا به آرزوی دیرینه خود برسد، اما گفتههای یکی از نزدیکان او مبنی بر احتمال ورود شخص خودش به رقابتهای مجلس همه گمانهها را تغییر داده است. این یعنی او و سعید جلیلی حالا باید برای کرسی ریاست مجلس باهم رقابت کنند.گفته شده که جلیلی هم قصد دارد از تهران وارد انتخابات مجلس شود.
درصورتیکه قالیباف نخواهد وارد رقابتهای ۱۴۰۰ شود، کار برای اصولگرایانی که دنبال یک مجلس انقلابی با سرلیستی سعید جلیلی هستند، بسیار سخت خواهد شد. در این صورت شاهد یک رویارویی دیگر میان یاران جلیلی و قالیباف شبیه رقابتهای انتخاباتی ۹۲ خواهیم بود. آن زمان که هر دو انتخابات را باختند، یاران قالیباف، حامیان سعید جلیلی و کنارنرفتن او را مقصر میدانستند.
رقابت طیف قالیباف و جلیلی برای انتخابات مجلس یعنی شکست وحدت و شکلگیری یک رقابت سخت درونجناحی میان اصولگرایان. اگر قالیباف با فهرست جدا، به دنبال فراخوان انتخاباتی خود با طیفی از جوانان اصولگرا، بتواند بخش قابل توجهی از کرسیهای مجلس را از آن خود کند، در این صورت احتمال برندهشدن لاریجانی در انتخابات ۱۴۰۰ هم بالا خواهد رفت؛ چراکه تقریبا رقیب قدرتمندی در جناح اصولگرا در مقابل خود نخواهد دید.