به گزارش یوپنا، معاون پارلمانی رئیسجمهور گفت: رئیسجمهور رئیس دولت است و آقای دکتر لاریجانی هم رئیس مجلس شورای اسلامی بودند و توصیه مقام معظم رهبری هم بر انسجام، اخوت، برادری و اتحاد همه به ویژه مسئولین رده بالای کشور و روسای قوای سهگانه است و رابطه آقای روحانی با آقای علی لاریحانی هم خوب […]
به گزارش یوپنا، معاون پارلمانی رئیسجمهور گفت: رئیسجمهور رئیس دولت است و آقای دکتر لاریجانی هم رئیس مجلس شورای اسلامی بودند و توصیه مقام معظم رهبری هم بر انسجام، اخوت، برادری و اتحاد همه به ویژه مسئولین رده بالای کشور و روسای قوای سهگانه است و رابطه آقای روحانی با آقای علی لاریحانی هم خوب است.
حسینعلی امیری، معاون پارلمانی رئیس جمهور در گفتگویی به بیان نکاتی درباره چرایی انتخاب او به عنوان معاون پارلمانی، لابی با نمایندگان بر سر استیضاح یک وزیر و ورود دولت به انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ و .. پرداخته است که بخشی از آن را در ادامه می خوانید.
معاون پارلمانی رئیسجمهور چقدر حقوق میگیرد؟ نجومی است؟
من از قوه قضائیه حقوق میگیرم. قاضی دیوانعالی کشور هستم و مثل همه قضات دیگری که در دیوان عالی کشور متناسب با منصب قضائی و مدرک تحصیلی و سنوات خدمت؛ حقوق میگیرند من هم حقوق میگیرم.
حدودش را هم نمیگویید؟
امیری: (با خنده) خب، مشخص است هرچه بقیه قضات همرتبه و همسابقه با مدرک تحصیلی بنده میگیرند من هم مثل آنها، مطمئن باشید نجومی نیست.
شما در مقطعی معاون پارلمانی رئیسجمهور شدید که اکثریت ترکیب مجلس را اصلاحطلبان تشکیل میدادند، این سؤال پیش میآید؛ چرا در مجلس نهم که در دست اصولگراها بود معاون پارلمانی آقای روحانی یک فرد اصلاحطلب مانند آقای انصاری بود و در مجلس دهم که در دست اصلاحطلبان بود یک چهره اصولگرا برای این مسند انتخاب شده است؟
آشنایی بنده با آقای دکتر روحانی تقریباً به سال ۱۳۷۸ برمیگردد، یعنی دقیقاً مقارن با پروندهای که شما اشاره کردید. آن وقت دکتر روحانی دبیر شورایعالی امنیت ملی کشور بودند و من هم رئیسکل دادگستری استان فارس بودم. آن پرونده چون خیلی به مباحث امنیت ملی گره خورده بود و یک پرونده بینالمللی شده بود، لازم بود که با شورای امنیت ملی در ارتباط باشم و سیاستهای دبیرخانه را در بحثهای رسانهای مراعات کنم. البته در مباحث قضائی مطلقاً دبیرخانه هیچ ورودی در آن پرونده نداشت و حقاً و انصافاً هم مرحوم آیتالله هاشمی شاهرودی رحمة الله علیه این آزادی کامل را در اتخاذ تصمیمات قضائی مستقلانه به ما داده بود. و بر اساس قوانین و موازین شرعی ما در آن پرونده در بحث قضائی رسیدگی کردیم اما ملاحظات رسانهای بود که دبیرخانه تعیین میکرد و باید مراعات میشد و آشنایی ما با دکتر روحانی به آن موقع برمیگردد.
آن موقع هم چون من قاضی بودم و هستم؛ قضات نباید از جهت قانونی در حزب خاصی و در جناح خاصی فعالیت حزبی و جناحی کنند؛ و این کار ممنوع است، بنابراین من هم سعی کردم مناسباتم را در هر جایگاهی بودم چه در قوه قضائیه بهعنوان قاضی و بهعنوان معاون رئیس قوه قضائیه و در شورای نگهبان بهعنوان عضو شورا و در دولت بهعنوان قائممقام وزیر کشور و یا بهعنوان معاون امور مجلس رئیسجمهور که الآن مشغول هستم؛ مناسبات خود را اسلامی انسانی تنظیم کنم، در مجلس هم همینگونه است، جناحهای مختلفی هستند و در مجلس سه فراکسیون سیاسی داشتیم؛ ولایی، مستقلین ولایی و امید که هر سه ذوقهای سیاسی متفاوتی داشتند و اعضای هر سه طیف نمایندگان مردم هستند بنابراین دیدن هر سه فراکسیون و توجه به امورات نمایندگان محترم با سلیقههای مختلف و متفاوت در پیشبرد امور کشور بسیار مهم بود.
چه دلیلی باعث شد آقای رئیسجمهور شما را برای معاونت پارلمانی انتخاب کنند؟
من نیتشان را نمیدانم که چی هست ولی من خودم فکر میکنم با توجه به اینکه در این مدتی که با ایشان آشنایی داشتم و به نگاههای بنده آشنایی دارند و میدانند که مناسبات را اسلامی انسانی تنظیم میکنم بهعلاوه اینکه سالهایی که در شورای نگهبان عضو حقوقدان بودم و در ارتباط با نظام قانونگذاری هم در ایران و در برخی کشورها مقاله نوشتم و کتاب تألیف کردم و نظراتی دارم فکر میکنم ایشان احتمالاً بر این اساس بنده را برای معاون امور مجلس انتخاب کردند. تخصص من حقوق عمومی است و جای ابراز نظرات در رشته حقوق عمومی دولت و مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان است و احتمالاً همین شاخصه را در نظر گرفتند. با جناحهای مختلف کشور روابط حسنه دارم. هیچگاه اهل افراط و تفریط نبودهام، شاید به این دلایل بوده است.
در مجلسی که گذشت (مجلس دهم) گفتگو و مذاکره با اصلاحطلبها راحتتر بود یا اصولگراها؟
سعی کردم در وجود انسانها یک ویژگی مثبتی را پیدا کنم و با آن جهت ارتباط برقرار کنم و با آن ویژگی دوستشان داشته باشم؛ یکی را بهخاطر علمش دوست داشته باشم، یکی را بهخاطر حلم، ادب، تقوا، اصالت خانوادگی، سوابق انقلابی، سوابق مسلمانی مبارزاتی قبل از انقلاب دوست دارم. برخی دو و یا چند مورد از این ویژگیها را دارند. نگاهم این شکلی است بنابراین در مجلس هم هیچگاه نگاه حزبی و جناحی نسبت به نمایندگان محترم نداشتم و ندارم. سعی کردم در وجود هرکس یک ویژگی پیدا کنم و خیلی هم مؤثر بوده و از جناحهای مختلف به من محبت دارند. در مجلس شورای اسلامی دوره دهم مورد عنایت ذوقها و جریانات سیاسی داخل مجلس بودم و الحمدلله مشکلی نداشتیم. سال ۹۶ که دکتر روحانی در دولت دوازدهم هم فرمودند که در همین معاونت ادامه خدمت بدهم؛ بیش از دویست و سی نماینده که از جناحهای مختلف مجلس هم بودند از آقای دکتر روحانی بهدلیل این انتخاب تشکر کردند و در پایان مجلس دهم نیز نمایندگان محترم طی بیانیهای که در جلسه علنی مجلس قرائت شد بیش از ۲۶۵ نفر بنده را مورد محبت و عنایت قرار دادند. ۲۶۵ نفر نماینده یعنی هر سه فراکسیون موجود در مجلس دهم.
عنوان میشود که معاون پارلمانی رئیسجمهور باید قدرت لابی داشته باشد و لابیگری کند، چقدر اهل لابی هستید؟
اجازه بدهید بهجای لفظ لابی، لفظ مشورت را انتخاب کنیم.
نمایندگان چقدر لابیپذیر هستند؟
قاعدتاً مجلس ۲۹۰ نماینده دارد و تقریباً ۲۹۰ خلقوخوی متفاوت، بنابراین نمیشود که از همه یکسان توقع داشت هرکدام از نمایندگان مجلس ویژگی شخصیتی و خلقوخوی خودشان را دارند و باید متناسب با آن ویژگیهای شخصی و اخلاقی با نمایندگان صحبت کرد.
بعضاً پیش آمده است که در مجلس بحث استیضاح وزیری مطرح است، بهعبارتی وزیر در آستانه استیضاح قرار میگیرد آن هم با رأی بالا، اما بهیکباره و در دقیقه ۹۰ امر استیضاح لغو میشود. گفته میشود یا معاون پارلمانی از طرف رئیسجمهور وعده به نمایندگان میدهد تا از استیضاح صرفنظر کنند و یا اینکه آقای لاریجانی مانع این کار میشدند، صحت دارد؟
(با خنده). مجلس علاوه بر صلاحیت قانونگذاری بهموجب قانون اساسی، صلاحیت نظارت بر دولت را هم دارد. اختیار سؤال، استیضاح و تحقیق و تفحص و تذکر را دارد. اینها وجوه نظارتی مجلس هستند و دولت هم تمام حقوق نمایندگان محترم را در بعد نظارتی هم بهرسمیت میشناسد و این حق نماینده است که سؤال کند و استیضاح کند. پیش آمده که نمایندگان تا حد استیضاح پیش رفتند. گاهی دولت و مشخصاً وزیر مربوطه توانسته نمایندگان استیضاحکننده را قانع کند و سؤالاتشان را پاسخ بدهد و ابهامات را رفع کند و نمایندگان از استیضاح خود صرفنظر کردند. گاهی بوده که با توجه به تلاش وزیر مربوطه برای قانع کردن نمایندگان استیضاحکننده، آنها قانع نشدند و در صحن علنی مطرح شده و در صحن هم توضیحات وزیری که مورد استیضاح گرفته نتوانسته مجلس را قانع کند و نهایتاً موجب سلب اعتماد مجلس از وزیر مربوطه شده است.
گفته میشود آقای رئیسجمهور ساعت ۱۰ صبح سر کار میآیند و خیلی زود به منزل تشریف میبرند؟
من خودم که معاون رئیسجمهور هستم اگر خیلی زود صبحها کار خود را شروع نکنم و تا حداقل ۸ و ۹ شب سر کارم نباشم و خیلی از مواقع هم بعد از این ساعت کارتابل را به منزل نبرم، کارم نمیچرخد، و چطور ممکن است رئیسجمهور یک کشور بخواهد صبح ساعت ۹ و ۱۰ بیاید و زود به خانه برود؟ امکان چنین چیزی وجود ندارد، بهشدت من این مطلب را غیرمنصفانه میدانم و رد میکنم. بارها پیش آمده آقای رئیسجمهور در جلسات دولت از تعداد زیادی از اعضای دولت زودتر آنجا حاضر و نشسته بوده است و من خودم بارها شاهد بودم بعد از ساعات ۱۰ شب که در نهاد ریاست جمهوری جلسه داشتیم، جلسه تمام شده بود و داشتیم به این دفترمان میآمدیم یا به منزل میرفتیم، آقای رئیسجمهور در دفتر خود حضور داشتهاند و روزهای پنجشنبه ستاد اقتصادی را خودش تشکیل میدهد و مدیریت میکند و ریاست جمهوری در کشور ما روز و ساعت نمیشناسد و اگر کسی شبانهروزی کار نکند، نمیتواند بچرخاند، اخیراً هم که موضوع کرونا پیش آمده شب و روز و تعطیل و جمعه و غیره هم ندارند.
انتخابات ۱۴۰۰ ریاستجمهوری را پیش رو داریم؛ دولت تا چه اندازه به این انتخابات ورود خواهد کرد؟
باور بفرمایید آنقدر سر دولت و اعضای آن شلوغ است و آنقدر کار زیاد است که تاکنون هیچ ورودی به بحث انتخابات در سال آینده نداشته است. عمده اوقات دولت برای کاهش اثر تحریمهای ظالمانه هیئت حاکمه نابخرد آمریکا، برای سامان دادن به اشتغال، معیشت مردم، موضوع توسعه کشور و مدیریت کشور بر اساس منابعی که در اختیار دارد میگذرد و الان یک جلسه هم دولت راجع به موضوع انتخابات سال آینده نداشته است.
اصلاحطلبان میگویند رئیسجمهور بعد از انتخابات به سمت طیف آقای لاریجانی رفتند و برای انتخابات بعدی قراراست با این طیف ائتلاف کنند.
رئیسجمهور رئیس دولت است و آقای دکتر لاریجانی هم رئیس مجلس شورای اسلامی بودند و توصیه مقام معظم رهبری هم بر انسجام، اخوت، برادری و اتحاد همه به ویژه مسئولین رده بالای کشور و روسای قوای سهگانه است و رابطه آقای دکتر روحانی با آقای دکتر علی لاریحانی هم خوب است.
شده رئیسجمهور در جلسه دولت نسبت به گرانی و تورم از وزیری نقد تندی کنند ؟
قرار نیست که اسرار درونی دولت را طرح کنم ولی همین مقدار بسته میگویم که رئیسجمهور نسبت به مسائل معیشتی مردم بسیار حساس است. رئیسجمهور از اول دنبال تشکیل وزارت بازرگانی بود؛ تجمیع وزارتخانه اتفاق افتاده بود. ادغام با تجمیع متفاوت است. در ادغام سازمان کوچک و چابک میشود و کارایی بالا میرود ولی چیزی که اتفاق افتاد تجمیع بود و ادغام نبود. اهدافی که در ادغام دولت دنبال میکرد انجام نشد و چند وزارتخانه به یک وزارتخانه تبدیل شدند و کار وزیر سنگینتر شد. رئیسجمهور از ابتدای دولت دوازدهم دنبال تفکیک بود که لوایحی به مجلس دادند و مجلس تصویب نکرد و طرحی توسط نمایندگان تهیه شد و در مجلس به هر دلیلی رد شد ولی امروز مشخص شده که اگر وزارت بازرگانی داشتیم که متولی بخش بازرگانی و تنظیم بازار بود؛ حقوق مصرفکننده در آن وزارتخانه پیگیری میشد؛ وضعمان از امروز خیلی بهتر بود. الان بخش بازرگانی ما در وزارتخانههای متعدد پراکنده است لذا تشکیل وزارت بازرگانی یکی از اولویتهای رئیسجمهور است و ایشان در دفاع از وزیر پیشنهادی بهداشت هم به آن اشاره کردند و قطعاً اگر وزارت بازرگانی تشکیل شود، این پراکندگیها یکجا جمع میشود و مدیریت بهتری انجام میشود و حقوق مصرفکننده رعایت میشود و تنظیم بازار بهتر انجام میشود و نابسامانیها که بعضا درباره توزیع مواد غذایی مواجه بودیم حل میشود.