وزرای کابینه دوازدهم به کدام جریان سیاسی وابسته اند؟

گروه سیاسی_ جلسات رأی اعتماد نمایندگان مجلس به وزرایی پیشنهادی روحانی به اتمام رسید و از ۱۷ وزیر پیشنهادی به جز وزیر نیرو ۱۶ وزیر دیگر توانستند رای اعتماد نمایندگان ملت را به خود جلب کنند.
به گزارش خبرگزاری یوپنا وزرای نهایی کابینه از همه گرایشات سیاسی می باشند، به طوری که نمی توان گفت این وزرا صرفاً از یک مشی سیاسی واحد برخوردار هستند این نکته شمشیر دو لبه است چرا که کابینه فراجناحی و مختلط از همه جریانات سیاسی می تواند توازن قدرت را به جود بیاورد و از طرف دیگر عدم هماهنگی سیاسی در کابینه به نظر می رسد که باعث وجود اختلاف بین هیئت دولت شود، باید دید که روحانی می تواند در این چهار سال توازن و هماهنگی های لازم با کابینه را مدیریت کند. در ادامه مطلب سعی می شود گرایش و جهت گیری های و جهان بینی سیاسی کابینه دوازدهم را بررسی کنیم.
محمد جواد ظریف: وی علاوه بر اینکه یک چهره علمی و اکادمیک می باشد که در عرصه بین المللی و داخلی دارای تألیفات متعدد در زمینه سیاست خارجی، حقوق بین الملل است، یک چهره سیاسی نیز می باشد، هر چند خود را فردی مستقل از جهت گیری های سیاسی داخلی می داند که به هیچ حزبی وابسته نیست؛ ولی مسولیت های متعدد وی در دوران سازندگی و در دوره سید محمد خاتمی وی را فردی با اندیشه اصصلاح طلبی معرفی می¬کند. از مهم ترین محورهای تفکر وی تعامل و تساهل با همه دنیا است که از مولفه های تفکر اصلاح طلبی می باشد.
بیژن زنگنه: وی مرد پراگماتیسم (عمل گرا) دولت یازدهم بود. به نظر می رسد عمل گرایی وی نیز در دولت دوازدهم نیز ادامه داشته باشد. وی به جز در دولت نهم و دهم، در همه دولت های بعداز انقلاب از سازندگی تا دولت اصلاحات دارای پست مدیریتی کلان بود به طوری که به شیخ الوزرا مشهور است. و از اعضای ارشد حزب کارگزاران سازندگی می باشد که نگرشی اصلاح طلبانه در مسائل سیاسی و اجرایی دارد.
مسعود سلطلانی فر: سوابق وی نشان می دهد که در دولت های سازندگی و اصلاحات دارای پست مدیریت کلان بوده، وی از اعضای حزب اعتماد ملی می باشد که از احزاب شناسنامه دار اصلاح طلب می باشد. وی از یاران نزدیک کروبی است.
عبدالرضا رحمانی فضلی: وی یکی از وزرایی است که اصلاح طلبان در دولت یازدهم نسبت به آن انتقادات زیادی داشتند. وی از یاران نزدیک به لاریجانی است که در اکثر مدیریت های کلان لاریجانی یار و همراه وی بوده است، وی از اعضای جامعه اسلامی مهندسین نیز می باشد که جهت گیری اصولگرایی دارند.
سیدحسن قاضی زاده هاشمی: وی عمل گراست و خود را فارغ از جناح بندی های سیاسی داخل کشور می داند، وی به مدیریت پراگماتیسمی اعتقاد دارد به طوری که می توان وی را فردی مستقل دانست. هر چند در برخی موارد سخنان تندی بر علیه جریان اصول گرا بیان می کند ولی برخی اعتقاد دارند که از چهره‌های نزدیک به «جبهه پایداری» محسوب می‌شود.
محمود حجتی: وی نیز از مدیران رده بالای دولت اصلاحات و سازندگی است. حجتی از اعضای مرکزی حزب مشارکت و اصلاح طلب می باشد.
علی ربیعی: وزیر کار دولت یازدهم از طرف اصلاح طلبان مورد انتقاد قرار داشت به صورتی که اصلاح طلبان مخالف معرفی مجدد وی از طرف روحانی بودند. با اینکه وی از یاران نزدیک سید محمد خاتمی می باشد و اصلاح طلب است ولی به نظر می رسد وی در این دوره به واسه عملکرد خود نتوانست رضایت اصلاح طلبان را جلب کند.
محمود علوی: وی عضو جبهه ایستادگی می باشد، این جبهه جهت گیری اصول گرایی دارند، هر چند علوی سعی می کند خود را مستقل معرفی کند ولی همه رسانه ها و نیروهای سیاسی وی را به عنوان یکم چهره اصول گرا معرفی می کنند.
محمد جواد جهرمی: سابقه سیاسی وی در وزارت اطلاعات بخصوص بعد از وقایع سال ۸۸ باعث شد که از وی به عنوان یک نیروی اطلاعاتی و امنیتی در کابینه دوازدهم یاد کنند. به نظر می رسد جوانترین عضو کابینه به جریانات اصول گرا نزدیکی بیشتری داشته باشد.
مسعود کرباسیان: وی از مدیران با سابقه حوزه اقتصاد می باشد که در دورهای سازندگی و دوره اصلاحات در سطح مدیریت کلان فعالیت داشت. وی از جریان اصلاح طلبی است.
علیرضا آوایی: قاضی کابینه دولت دوازدهم می باشد وی سوابق امنیتی و اطلاعاتی دارد و از گروه های سیاسی اصول گرا می باشد هر چند بصورت شفاف در اینباره اظهار نظری نکرد.
امیر حاتمی: وی وزیر ارتشی کابینه می باشد که معمولا خود را فارغ از جناح بندی های معمول سیاسی در داخل کشور می داند. لذا نمی توان به صورت قاطع گفت به کدام جریان سیاسی وابسته است.
عباس آخوندی: وی از وزرای جنجالی دولت یازدهم می باشد، گرایش سیاسی وی بیشتر اعتدال گرا بوده وی پیش‌تر و در انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری به عنوان یکی از فعال‌ترین اعضای ستاد میرحسین موسوی شناخته‌شده و از وی به عنوان مشاور میرحسین نام‌برده می‌شد.
سید عباس صالحی: وی درباره جهت گیری سیاسی خود اظهاری نداشت ولی به نظر می رسد وی گرایش به جریان اصول گرا داشته باشد و می توان وی را به عنوان اصول گرای معتدل نام برد.
محمد بطحایی: وی از وزرای گمنام کابینه دوازدهم بوده که دارای گرایش سیاسی اعتدالگرا می باشد.
محمد شریعتمداری: وی عضو جمعیت دفاع از ارزش‌های انقلاب اسلامی است که در انتخابات ۷۶ از ری شهری حمایت کرد، وی در دور دوم خاتمی وزیر بازرگانی بود. همچنین وی عضو بنیاد باران می باشد که دارای مشی اصلاح طلبی و اعتدال است.
سید ضیا هاشمی: سید ضیا هاشمی معاون فرهنگی وزیر به عنوان سرپرست وزارت علوم معرفی شد وی در زمان فرجی دانا به عنوان معاون فرهنگی انتخاب شد و دارای گرایش سیاسی اصلاح طلب می باشد.

ستار محمودی: بعد از رأی نیاوردن بی طرف رئیس جمهور ستار محمودی به عنوان سرپرست وزارت نیرو انتخاب کرد جهت گیری سیاسی وی مشخص نیست.

به طور کلی می توان گفت که کابینه دوازدهم ترکیبی از نیروهای اصلاح طلب، اعتدال گرا، اصول گرا می باشد، روحانی در این دوره نیز سعی کرد که تمام جریانات سیاسی داخلی را دور هم جمع کند و یک کابینه اشتراکی تشکیل دهد.