یاسین خرم پور
سال ۹۷ که به عنوان سال حمایت از کالای ایرانی نام گذاری شد آبستن تحولات عجیب و غریبی قرار گرفت.
به گزارش خبرگزاری یوپنا، ۲۰ روز از سال ۹۷ می گذرد ولی اتفاقات مثبتی در این مدت چه در سطح داخلی و چه در سطح بین المللی برای جامعه ایران رخ نداد.
در بعد داخلی دولت و حکومت با ۲ موضوع پیام رسان های خارجی به خصوص تلگرام و افزایش قیمت دلار تا مرز ۶۰۰۰ هزار تومان مواجه شدند.
در بعد خارجی بخصوص بعد از تغییر تیم سیاست خارجه آمریکا بخصوص انتصاب پمپئو به عنوان وزیر امور خارجه و انتصاب جان بولتون به عنوان مشاور امنیت ملی کاخ سفید، خروج از برجام شدت گرفت و به نظر قطعی می رسد که ترامپ در اردیبهشت ماه تعلیق تحریم های ایران را تمدید نخواهد کرد و این به معنای خروج از برجام می باشد.
خروج از برجام و افزایش تنش بین کشورها می تواند هم قیمت دلار را بالاتر ببرد و هم اینکه بحران های بین المللی تازه ای را شکل دهد.
از طرف دیگر در داخل جریان های سیاسی مخالف دولت روحانی، پتک بر سر دولت خواهند زد و این خروج را بهانه ای برای حملات مجدد به استراتژی دیپلماسی خارجی ذولت و ظریف بدانند.
همچنین تعاملات بین المللی و ورود سرمایه گذاران به کشور با بحران مواجه خواهد شد همچنین امکان دارد که برخی از قراردادهای بین المللی ایران با شرکت های بزرگ مانند ایرباس، بوئینگ لغو گردد.
از طرف دیگر در بعد داخلی نیز وضعیت اقتصادی بخصوص معیشتی چندان رضایت بخش نیست و هر روز شاهد اعتراضات مردمی بخصوص کارگران در برخی از نقاط کشور هستیم.
در این بین که وضعیت تا حدودی نرمال به نظر نمی رسد، برخی از جریانات و نهادها سعی در فیلتر یا از دسترس خارج کردن شبکه پیام رسان تلگرام دارند چیزی که نه با شعارهای انتخاباتی روحانی همخوانی دارد و نه می تواند فضای عمومی را به سمت و سوی حمایت از دولت خود بکشاند. همچنین می توان بیان کرد که فیلتر کردن تلگرام اعتماد و سرمایه اجتماعی مردم نسبت به دولت و حکومت را کاهش می دهد.
حامیان سیاسی دولت تدبیر و امید بخصوص جریان اصلاح طلبان بعد از انتخاب کابینه دوازدهم تا حدودی با روحانی فاصل گرفتند، حزب اعتدال و توسعه نبض دولت را در دست دارد و سعی می کند از همه جریان های سیاسی در دولت استفاده کند، همین نوع نگاه باعث شده که دولت پایگاه اجتماعی مناسبی از خود نداشته باشد.
به طور کلی می توان گفت که سال ۹۷ سالی پیچیده چه در داخل و چه در خارج برای دولت و جامعه ایران می باشد. باید دید دولت در دیپلماسی سیاسی بین المللی خود بازاندیشی می کند یا راه قبلی خود را می رود. علاوه بر این باید دید که تیم اقتصادی دولت توانایی کنترل نرخ ارز خارجی و ثبات بازار و قیمت را دارد.
