دارا بودن بخش عظیمی از ذخایر نفت و گاز منطقه و جهان، سابقه ای بیش از یک قرن فعالیت در صنعت نفت، وجود میدان های بزرگ و مشترک نفتی با کشورهای همسایه، جمعیت و موقعیت ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک ویژه، راه را بر هر گونه نادیده انگاشتن ایران می بندد.
- به گزارش گروه پژوهش شانا، هشت ماه پیش بود که نشریه امریکایی یو اس اس تو دی به نقل از رابرت مک نالی، مشاور انرژی جورج بوش رییس جمهوری پیشین آمریکا نوشت: «هیچ چیزی که نشانه این باشد اعضای سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) به مسائل پیش رو متفاوت نگاه می کنند، وجود ندارد زیرا ایران اکنون واقعیتی است که نمی توان آن را نادیده گرفت» واقعیت ایران کلید واژه این استراتژیست امریکایی، که سال ها نقش مهمی را در کاخ سفید و در قامت مشاور ارشد سطوح بالای مدیریت انرژی کشورش ایفا کرده است، اعترافی است که حکایت گر عمق اثرگذاری جمهوری اسلامی ایران بر مناسبات نفت و گاز منطقه و جهان است.
سپتامبر ١٩٦٠ بود که در اجلاس بغداد، ایران، عراق، کویت، عربستان و ونزوئلا به عنوان نخستین اعضا و موسسان اصلی اوپک را بنیان نهادند، فواد روحانی، نخستین دبیرکل اوپک و کارشناس ارشد ایرانی مسائل نفت، از شخصیت‌های موثر در تاسیس اوپک بود که طی سالهای ١٩٦١تا ١٩٦٤ عنوان دبیرکلی اوپک را بر عهده داشت.
وی فارغ‌التحصیل رشته حقوق از دانشگاه‌های آکسفورد، لندن و پاریس بود و به پنج زبان زنده دنیا تسلط داشت. روحانی در مجموع ۵۰ سال در بخش‌های مختلف در دستگاه اداری ایران کار کرد و افزون بر چند سمت اجرایی همچون دبیرکلی سازمان همکاری عمران منطقه ای و قائم‌مقام رئیس هیئت‌مدیره شرکت نفت ایران، مشاور تعدادی از دولت‌های ایران هم بود. او به عنوان کارشناس حقوق بین‌الملل و مشاور نهادهای بین‌المللی، ماموریت‌هایی را برای این نهادها، از جمله سازمان ملل متحد در نقاط مختلف جهان به انجام رسانده بود.
دارا بودن بخش عظیمی از ذخایر نفت و گاز منطقه و جهان، سابقه ای بیش از یک قرن فعالیت در صنعت نفت، وجود میادین بزرگ و مشترک نفتی با کشورهای همسایه، جمعیت و موقعیت ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک خاص و ویژه ، راه را بر هر گونه نادیده انگاشتن ایران می بندد. آنچنان که کارشناسان و متخصصین مسائل استراتژیک معتقدند، سازمان اوپک در بنیان اقتصادی و راهبردی خود در مقطع سالهای جنگ اعراب و رژیم صهیونیستی از یک کارتل صرف اقتصادی به یک نیروی سیاسی بزرگ و اثرگذار تبدیل شد و توانست با کنترل انرژی غرب را در جهت فشار بر رژیم اشغالگر قدس تحریک کند. آنچه آن روز رخ داد اتحاد و همدلی اسلامی جهت کمک به مردم مظلوم فلسطین و عزت امت اسلام بود، اما باید دید آنچه که در چند سال گذشته علیه ایران در حوزه نفت گذشته به سود چه کسی است؟ لجاجت ها و تلاش های کور برای کمرنگ کردن مجموعه اثرگذاری و توان ایران در اوپک و بازارهای جهانی انرژی چه عایدی برای منطقه و جهان اسلام داشته است؟
تحریم های اقتصادی ظالمانه و غیر عاقلانه ای که تلاش داشت واقعیت ایران را انکار کند، اکنون به مدد همت و همدلی مردم، دولت و مجموعه نظام رفع شده و یا در حال بی رنگ شدن است و رونق بازارشان را از دست داده اند. این یک پیغام است. پیغامی که به مخاطبان اش می گوید تلاش برای انزوای ایران بدون شک با در بن بست روبرو خواهد شد.
سخنان همدلانه و سازنده روز گذشته محمد بارکیندو، دبیرکل اوپک درباره نقش مهم ایران در انتخاب اش که به گفته او فراتر از انتظار اش بود و همچنین بیان مسئله الگو بودن ایران برای دیگر اعضای اوپک، پیغام دیگری است مبنی بر این که، واقعیت ایران، را نمی شود و نمی توان نادیده گرفت.
منطق حاکم بر روابط بین الملل و سازمان های همکاری بین المللی نشان داد که تجربه نادیده انگاشتن و انکار واقعیت بزرگی به نام ایران تجربه شکست خورده و تلخی است.
جمهوری اسلامی ایران در تعامل سازنده و واقع بینی توام با آرمان گرایی در عرصه منطقه ای و بین المللی و در همکاری راهبردی با سازمان های اقتصادی مهمی چون اوپک، مسیر پیشرفت خود را هموار خواهد ساخت. مسیری که می رود تا آینده ای روشن را برای صنعت نفت و گاز کشور رقم بزند و موجبات رشد و توسعه هر چه بیشتر ایران اسلامی شود.
